Szkot, człowiek, rodem ze Szkocji; handlarz wędrowny.
Szkotycyzm, Szkotyzm, narzecze szkockie, właściwy Szkotom sposób używania języka angielskiego.
Szkotysta — p. Skotysta.
Szkódka, mała szkoda, niewielka szkoda.
Szkółka, mała szkoła; szkoła początkowa, elementarna; s. nasienna = część ogrodu, gdzie wyprowadzają z nasion drzewka, mające być potym przesadzonemi; s. drzewna = część ogrodu a. lasu, w której pielęgnują i szczepią drzewka.
Szkudelny, Szkudlany, Szkudlny, gontowy.
Szkudlak, gwóźdź do gontów, gontal.
Szkudlarz, rzemieślnik, wyrabiający gonty, kryjący dachy gontem.
Szkudła, Szkudło, gont.
Szkuna, lekki statek morski.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Szkuta.png/140px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Szkuta.png)
Szkuta, skand., statek rzeczny, zwłaszcza służący do przewożenia zboża (fig.).
Szkutnik, skand., flis, oryl; rzemieślnik, wyrabiający szkuty; gatunek gwoździ.
Szla, Szleja, Szelka, nm., chomąto z postronkami, przyczepianemi do orczyków; pas do zaprzężenia czego lub ciągnienia czego.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Szlaban.png/110px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Szlaban.png)
Szlaban, nm., rogatka; rodzaj dużej skrzyń i rozsuwanej, służącej za łóżko i razem za schowanie, za ławkę (fig.).
Szlachar, Szlacharek, ptak kaczkowaty z rodziny traczy.
Szlachcianeczka, żona, córka szlachcica zagonowego.
Szlachcianka, żona, córka szlchcica.
Szlachcic, lm. Szlachta, człowiek, należący do stanu rycerskiego, klasy uprzywilejowanej w dawnej Polsce, a także i w innych krajach; s. zagonowy, s. szaraczkowy, s. zaściankowy = człowiek z klasy drobnych właścicieli ziemskich w dawnej Polsce, posiadających herb i przywileje szlachectwa; s. na zagrodzie równy wojewodzie = mówiło ś. o równości wobec prawa całej szlachty w dawnej Polsce; prosty s. = mało wykształcony, niewykwintny.
Szlachcić, czynić szlachcicem, nadawać szlachectwo; czynić szlachetnym, ozdabiać, zaszczyszczać, uzacniać, uświetniać; cywilizować, polerować, kształcić, uobyczajniać; s. ś., otrzymywać szlachectwo, szlachcicem ś. stawać, stawać ś. szlachetniejszym, szlachetnie uzacniać ś.; polerować ś., kształcić ś., uobyczajniać ś.
Szlachcina, biedny, godny politowania szlachcic.
Szlachciura, Szlachcisko, nieokrzesany szlachcic, szlachcic grubych obyczajów.
Szlachecki, odnoszący ś., należący do szlachcica, a. szlachty, właściwy szlachcicowi a. szlachcie; piwo s-ie = cienkie piwo, cienkusz; po s-ku = jak szlachcic.
Szlachectwo, stan szlachecki, prawa, przywileje szlachcica.
Szlachetczyzna, cechy właściwe szlachcie; panowanie szlachty; dobra szlacheckie; szlachectwo.
Szlachetka, ubogi szlachcic, szlachcic bezrolny.
Szlachetnić (się), robić (ś.) szlachetnym; uszlachetniać (ś.); polerować (ś.), uobyczajniać (ś.).
Szlachetnie, przysł., z prawami szlachcica, w stanie szlacheckim;