Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/466

z głównym, np. chociaż, choć, pomimo że, mimo że.

 Przyzwanie, przywołanie, wezwanie, przyzyw, pozew do sądu, dokument z wezwaniem przed sąd.

 Przyzwoicie, przysł., przystojnie, należycie, tak jak należy, jak potrzeba, porządnie, skromnie, obyczajnie, bez zarzutu.

 Przyzwoitka, dama w starszym wieku, towarzysząca młodej kobiecie, zwłaszcza pannie, dla przyzwoitości; starsza, dla przyzwoitości przybrana towarzyszka kobiety lekkich obyczajów.

 Przyzwoitość, to, co jest przyjęte, jako norma, obowiązująca w stosunkach towarzyskich, forma towarzyska, przepisy układności światowej; ogół takich przepisów, kodeks towarzyski, konwenans; kształtność, proporcjonalność jakiego budynku.

 Przyzwoity, zgodny z wymaganiami kodeksu światowego, przepisów towarzyskich, przystojny, przyjęty przez konwenans; taki, jaki powinien być, właściwy, należyty, porządny, godziwy, słuszny, zgodny z wymaganiami sprawiedliwości, dostatni, uczciwy; obyczajny, zgodny z wymaganiami moralności, skromny, przystojny, dobrego prowadzenia, nienaganny, moralny.

 Przyzwolenie, zezwolenie, zgoda na co.

 Przyzwolić — p. nied. Przyzwalać.

 Przyzwrotnikowy, położony w blizkości zwrotnika.

 Przyzwyczaić — p. nied. Przyzwyczajać.

 Przyzwyczajać, dok. Przyzwyczaić; przyuczać, wkładać, układać, wprawiać do czego, oswajać z czym; p. ś., przywykać, nawykać do czego, wdrażać ś. do czego, otrzaskiwać ś. z czym.

 Przyzwyczajenie, nawyknienie, nawyk, nałóg.

 Przyzywać, dok. Przyzwać; wzy, wać; wołać do siebie, przywoływać, powoływać, posyłać wezwanie, aby przyszedł, aby ś. stawił; przen., przywabiać, wabić, przynęcać, przyciągać.

 Przyzywny sejm — p. Konwokacyjny.

 Przyźba — p. Przyzba.

 Przyżąć — p. nied. Przyżynać.

 Przyżec — p. nied. Przyżegać.

 Przyżegać, dok. Przyżec; przypalać, przypiekać.

 Przyżeganie, przypalenie ciała rozpalonym narzędziem a. żrącą cieczą w celach leczniczych.

 Przyżeglować, żeglując przybyć.

 Przyżeniać się, przyłączać ś., ożeniwszy ś. zamieszkać przy żonie, na jej gospodarstwie.

 Przyżółkły, nieco zżółkły.

 Przyżółknąć, nabrać nieco barwy żółtej.

 Przyżyłek, cienka odnoga żyły.

 Przyżynać, dok. Przyżąć; żąć nieco, do zżętego dodawać żnięciem; żąć swoje, zajmować cudze; p. ś., żnąc przybliżać ś. do czego.

 P. S. skr. — p. Post scriptum.

 Psaligrafja, gr., sztuka wycinania obrazków, szczególniej sylwetek z czarnego papieru.

 Psalm, gr., pieśń śpiewana z towarzyszeniem muzyki na instrumencie strunowym; pieśń nabożna (szczególniej pieśń króla Dawida lub pod jego imieniem znajdująca się w Starym Testamencie); wogóle utwór poetycki liryczno-religijny, wyrażający skargę bolesną lub modlitwę dziękczynną.

 Psalmiczny, gr., psalmowy, dotyczący psalmów.

 Psalmista, gr., autor psalmów, nazwa, dawana królowi Dawidowi.

 Psalmodja, Psalmodjum, gr., melodja psalmów i sposobów ich śpiewania; intonowanie księdza przed ołtarzem.