Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/128

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

przyjmować co w siebie, wciągać w siebie, absorbować, zabierać, połykać chciwie, pożerać; przejmować ś. czym, czytać co chciwie; w chemji, rozpuszczać w sobie; w fiz., p. światło = absorbować je przy przepuszczaniu przez siebie.

Pochłonąćp. dok. Pochłaniać.

Pochłonny, pochłaniający.

Pochłopieć, stać ś. jak chłopy, schłopieć.

Pochmurnawy, nieco pochmurny, trochę zachmurzony.

Pochmurniep. Pochmurno.

Pochmurnieć, stawać ś. pochmurnym; pokrywać ś. chmurami (o niebie); przen., posępnieć, stawać ś. ponurym, smutnym.

Pochmurno, Pochmurnie, o niebie pokrytym chmurami: niesłonecznie, niepogodnie, posępnie, ponuro, ciemnawo.

Pochmurny, zakryty, zasuty chmurami, zachmurzony; przen., posępny, smutny, melancholijny, zamyślony, zasępiony, ponury, mroczny, gniewny, kwaśny.

Pochmurzać, dok. Pochmurzyc; pokrywać chmurami, zachmurzać (o niebie); przen., zasępiać, czynić ponurym, posępnym; p. ś., stawać ś. pochmurnym, pokrywać ś. chmurami (o niebie); przen., pochmurnieć, posępnieć, zasępiać ś., tracić humor, smutnieć.

Pochmurze, niebo pochmurne, zasępione, ciemne.

Pochodnia, rodzaj wielkiej świecy smolnej, płonącej szerokim światłem, drzazga smolna, palaca ś. do przyświecania idącym, używana także w ceremoniach pogrzebowych, kościelnych i t. p. (fig.); żagwi a; ciało niebieskie, słońce, księżyc, w Int., gwiazdy; głownia, ogień, pożar (p. wojny, p. zniszczenia); żywa p. = człowiek płonący; światło w znaczeniu duchowym: p. wiary prawdziwej, cywilizacji, prawdy; zgasła p. jego życia = umarł.

Pochodnik, roślina z rodziny pochodnikowatych; w gram., wyraz pochodny, pochodzący od innego, pierwiastkowego, pierwotnego.

Pochodny, pochodzący od czegoś innego, od innych, nie pierwotny, nie pierwiastkowy: wyraz p. = pochodnik.

Pochodowy, przym. od Pochód.

Pochodzenie, ród, rodowód, początek, źródło.

Pochodzić, przejść ś. trochę, użyć przechadzki, pospacerować; p. za czym = porobić pewne starania, zabiegi około czego, dla osiągnięcia czegoś; p. w czym = ponosić co na sobie (o ubraniu i obuwiu); brać swój początek; wywodzić swój ród, wywodzić ś., brać skąd swoje źródło; wypływać, wynikać, rodzić ś., tworzyć ś.

Pochodzistość, spadzistość, spadek, pochyłość; znaczna przestrzeń na odległość wystrzału karabinowego, ogołocona z wszelkich budowli, w celu przeszkodzenia niespodzianemu zbliżeniu ś. nieprzyjaciela.

Pochodzisty, spadzisty, pochyły, stromy, urwisty.

Pochop, powód, pobudka, podnieta, sposobność, okazja do czego (dawać p. do czego); ochota, gorliwość do czego, pochopność, rozmach, zapęd.

Pochopnie, przysł., ochoczo, chętnie; prędko, bystro, szybko, bez namysłu.

Pochopny, ochoczy, chętny, skory, skłonny, nieleniwy, prędki do czego, biorący ś. do czego z zapałem.

Pochować, poukrywać, ukryć, schować wszystko, zataić; zachować, przechować do pewnego czasu a. przez pewien czas: p.