Strona:Leon Wachholz - Wojna a zbrodnia.djvu/9

 Zestawienie poszczególnych rodzajów przestępstw przeciw bezpieczeństwu zdrowia i życia z czasu przedwojennego i śród- względnie powojennego wykazało uderzające różnice zachowania się ich częstości. Zestawienie to obejmuje zosobna przypadki rozmyślnych obrażeń ciała, śmierci gwałtownej (z wykluczeniem samobójstw), spędzeń płodu i zgwałceń. Otóż, co się tyczy obrażeń cielesnych, to ogólna ich częstość w miarę ubytku mężczyzn, powoływanych na front, maleje niemal z roku na rok w czasie trwania wojny, bo stanowi w stosunku do wszystkich przestępstw przeciw bezpieczeństwu zdrowia i życia w tych latach 67 — 67 — 56 — 50 — 57 — 46 — 52 — 43%. Wyraźnie także z powodu ubytku młodych mężczyzn maleje częstość zgwałceń kobiety, a stosunek ich do wszystkich przestępstw przeciw bezpieczeństwu życia i zdrowia wyraża się w tym czasokresie odsetkami 4; 3; 1⋅6; 0⋅7; 0⋅8; 0⋅4; 1; 0⋅4%. Wzmaga się natomiast w latach wojennych częstość dochodzeń spędzenia płodu, które stanowią: 0⋅4 — 1⋅2 — 2 — 0⋅9 — 1⋅5 — 2⋅6 — 0⋅3 i 1⋅5% wszystkich przestępstw przeciw bezpieczeństwu zdrowia i życia. Ten dość znaczny wzrost dochodzeń spędzenia płodu tłumaczy się obniżeniem się moralności kobiet, które zaszedłszy w ciążę pod nieobecność mężów swych, powołanych na front, starają się jej pozbyć przed ich powrotem. Częstość śmierci gwałtownej w stosunku do wszystkich przestępstw przeciw bezpieczeństwu zdrowia i życia zwiększa się znacznie i niemal stale w miarę trwania wojny, jak to wynika dowodnie z następujących odsetek za czas od 1913 do 1920: 7 — 6 — 10⋅7 — 8 — 10⋅8 — 14 — 16 — 8⋅8%. Z przypadków śmierci gwałtownej przypada na ofiary morderstwa 5 — 6 — 2⋅2 — 0 — 1⋅9 — 12⋅6 — 28⋅8 — 21⋅2%, na ofiary zabójstwa 12 — 8 — 17⋅7 — 4 — 5⋅8 — 6⋅3 — 9⋅2 i 8%, na ofiary wypadków 76 — 78 — 71 — 93 — 92 — 76 — 56 — 65⋅9%, wreszcie na ofiary dzieciobójstwa 2⋅5 — 6 — 6 — 6 — 2 — 0 — 1⋅5 — 2 — 2%. Zestawienie powyższe poucza więc, że odsetka morderstw w r. 1918 wzrosła dwu- i półkrotnie, w r. 1919 zaś bezmała sześciokrotnie w stosunku do odsetki tej z r. 1913. Natomiast odsetka zabójstw okazywała niemal stałą tendencję zniżkową, zaś odsetka śmierci wskutek wypadku wzrastała aż włącznie po rok 1917. Przyczyną wzrostu ostatniej odsetki aż po 1917 były nieostrożne jazdy samochodów wojskowych, nieostrożne obchodzenie się z bronią palną i nabojami wojennymi i oparzenia dzieci i starców, pozbawionych nadzoru i opieki domowej. Wreszcie odsetka dzieciobójstw i morderstw własnych dzieci wzrosła tylko w dwóch pierwszych latach wojny, być może pod wpływem troski matek o los własny i swych noworodków.