Przejdź do zawartości

Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/73

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
61

O Panie! do krzyża przybij mnie całego, bo i ja dzieckiem krzyża jestem; na krzyżu i przez krzyż Twój odkupiłeś mnie; na krzyżu i przez krzyż zbaw mnie;

MODLITWA
w pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu.

Błogosławiony ten, który milczeć umie, bo w milczeniu przemawia Bóg do duszy naszéj, bo tylko umiejąc milczeć, nauczymy się mówić!
Kto milczeć umie, ten wkrótce pozyska wielki pokój dla duszy swojéj i tylko w tym pokoju z Bogiem połączyć się wydoła!
Kto milczeć umie, ten wkrótce pozyska dar modlitwy, bo kiedy dusza cicha i spokojna, to jak w czystéj i spokojnéj wodzie światło z nieba z niéj się odbije; Bóg do niéj przemówi, a dusza posłyszawszy głos boży, modlitwą nań odpowie!
Kto milczeć umie, ten miłość i szacunek wszystkich od Boga wybranych i umiłowanych dusz pozyska; bo każdy kocha serce spokojne i kochające, każdy stroni od serc burzliwych i pomięszanych, jak od grzmotów i burzy!
Kto milczeć umie, ten większą osiągnie chwałę w niebie. Bo chwała, w miarę zasług, a zasługa w miarę zwycięztwa. Nie mamy