Przejdź do zawartości

Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/240

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
228

grzeszne serce łaską Ducha świętego oświecić, miłością Twoją zapalić, żalem i skruchą zmiękczyć, abym z tych świętych nauk missyjnych hojnie korzystając, zbawienny pożytek na wieczną pociechę duszy mojéj odniósł, a życia mego poprawę w cierpliwości i miłości Bożéj statecznie aż do ostatniego zgonu mego dochował. Amen.

MODLITWA V.

O najsłodszy Nauczycielu i Zbawicielu nasz Panie Jezu Chryste! niech Ci będzie nieskończona chwała i dzięki, żeś nam się w téj świętéj religii zrodzić dozwolił, żeś nas przez Chrzest święty za synów swoich poświęcił, że nas przez Twych Posłańców słowem Boskim zasilasz i opatrujesz. O dobry Jezu zmiłuj się nad nami, daruj nieprawości nasze, daj mi łaskę wytrwania w dobrem naszem przedsięwzięciu. Duchu Przenajświętszy oświecaj nas, kieruj nasze myśli, nasze serca, abyśmy zawsze pamiętali na Twe św. prawa i lękali się sprawiedliwego sądu Twojego. O! Matko miłosierdzia najświętsza Maryo Panno, przyczyń się za nami, teraz i w godzinę śmierci naszéj. Amen.