Przejdź do zawartości

Strona:Karol Gjellerup-Pielgrzym Kamanita.djvu/56

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
X.
WIEDZA TAJEMNA.

Sutram 476. brzmi: SĄDZICIE, ŻE I BOSKIE?... NIE!... NIEODPOWIEDZIALNOŚĆ... Z POWODU PRZESTRZENI, PISMA I TRADYCJI!
Czcigodny Vajasrawa komentuje tekst w spoosób następujący:
„Sądzicie że i boskie? ... to znaczy, kary, albowiem w poprzednich sutrach była mowa o karach, jakie wymierza władza, albo panujący, a mianowicie:
Okaleczenie nosa, rąk, nóg, kocioł z wrzątkiem, wieniec smolny, paszcza smocza, bieganie pod rózgami, kozioł męczeński, wkraplanie gorącego oleju, ścięcie, rozdarcie przez psy, wbijanie żywcem na pal.
Wszystko to przemawiało za tem, że zbójca winien uniknąć schwytania, a w razie, gdy nastąpi, winien starać się umknąć z niewoli.
Niektórzy sądzą, że zbójcy zagrażają również kary boskie. Otóż sutram ów powiada: nie ... a to z powodu ... nieodpowiedzialności, która udowodnioną jest w trojaki sposób, mianowicie przez filozofję, Wedy i pieśni bohaterskie.
„Z powodu przestrzeni...“ Słowa te zawierają następującą naukę filozoficzną: Jeśli odcinam głowę