Przejdź do zawartości

Strona:Iliada3.djvu/140

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
W. 404.

Ach! nie pragnę ia wozu Tydyda uprzedzić,
Nie z jego ognistemi ogiery spór wiodę:
Jemu piérwszą Minerwa przeznacza nagrodę.
Lecz staraycie się wozu dogonić Atryda,
Nie zostawaycie w tyle.

 
Non jam prima peto Mnestheus nec jam vincere certo,
Quanquam o! sed superent, quibus hoc, Neptune, dedisti;
Extremos pudeat rediisse: hoc vincite cives,
Et prohibete nefas.

Æn: Lib: V. v. 194.

 
„Nie przodku, nie zwycięztwa Mnestey się dobiia,
„Gdybyć o! niech ie zyska, komu Neptun sprzyia:
„Ale wrócić ostatnim, téy hańby się brońcie,
„Téy mię obywatele niesławy ochrońcie.


W. 471.

Tak więc uszczypliwemi słowy odpowiada.

Z tego mieysca okazuie się grubość obyczaiów owego wieku, a razem iaką cenę do tych igrzysk przywięzywano. Nic naturalnieyszego, że się spektatorowie na różne strony dzielili.

W. 511.

Zaleca wziąć dziewice, i naczynie drogie.

Dyomed kościół Delficki zbogacił tym tróynogiem. Wiadomość o tém doszła z napisu, którego brzmienie iest następuiące. „Ten tróynóg miedziany, poświęcony Apollinowi: Achilles mnie użył za nagrodę na pogrzebie Patrokla, Dyomed mię zyskał, zostawszy zwycięzcą w biegu wozów, na brzegach Helespontu.„