Przejdź do zawartości

Strona:Iliada.djvu/144

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ku Adramitowi, w krainie Adramiteńſka poźniéy nazwanéy.

W. 400.

Bo gdy spisek Minerwy, Neptuna, Junony,
Dążył na to, by w więzy uiąć go haniebne.

Jowisz objąwszy króleſtwo po Saturnie, gdy innym bogom ciężko czuć dawał władzę swoię, spiknęli się przeciw niemu Neptun, Juno i Apollo. Tetys ostrzegła go o spisku.

W. 403.

Sturęcznegoś do nieba wezwała olbrzyma,
Który imie u ludzi Egeona trzyma,
W niebie zaś Bryareia daią mu nazwisko.

Bryarey syn Urana i Ziemi, inaczéy zwany Egeon. Homer inne daiąc nazwiſka w usta bogów, a inne w usta ludzi, tym sposobem imiona dawne od poźnieyszych rozróżnia.

W. 425.

Wczoray opuścił Jowisz złote nieba progi,
Poszedł do Oceanu, a z nim inne bogi,
By w uczcie towarzyszył Etyopom czystym.

W Dyopolu był wielki kościół, do którego zgromadzając się corocznie Etyopowie, brali posąg Jowisza i innych bogów, i z niemi w Libii processyą odprawiali. Natenczas przez dwanaście dni dawano wspaniałe biesiady. Dacier.

W. 456.

Skoro mąką ofiarne rzeczy poświęcili.

Tu należy coś powiedzieć o obrządkach zachowywanych przy zabijaniu oſiar, przez które zaczynano wszyſtkie biesiady, iak to częſio w Jliadzie i Odyssei czytamy. Przyprowadzano bydlę maiące bydź poświęcone na ofiarę, przed kapłana, albo przed