Strona:Ignacy Radliński - Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie.djvu/188

życie moje! Spraw, by ów nieprzyjaciel mój precz odszedł, albowiem mojej duszy szuka, aby ją zatracił. Użycz mi chwały jego, którą on posiadał. I znikł djabeł z przed niego. Adam zaś przebył 40 dni stojąc na pokucie w Jordanie«.
 I jeszcze raz odeszła Ewa od Adama, w tym razie na Zachód. I tam zrobiła sobie schronisko, »niosąc w żywocie płód trzech miesięcya. Gdy nadszedł czas wydania go, poczęła wielce jęczyć i modlić się gorąco. Adam usłyszawszy znowu jej jęki, bojąc się, by to znów nie był djabeł z nią, by ją kusił, wyszukał ją. Znalazłszy ją, widział jej boleści i płacz i modlił się za nią. I oto 12 aniołów przybyło i dwie cnoty, które stanęły po lewej i prawej stronie Ewy. Michahel stanął po prawej, dotknął się Ewy i rzekł: błogosławioną jesteś z przyczyny Adama... I porodziła syna. Wnet dziecię to biegać poczęło i chwytać rękami zioła i matce przynosiło. Był to Kain. Potem porodziła Ewa Abla. Gdy Kain zabił Abla, Adam miał już lat 130. Po urodzeniu się mu trzeciego syna Seta żył Adam lat 800 i miał trzydziestu synów i trzydzieści córek. Razem — 63 dzieci i »rozmnożeni są po ziemi w narodach swych«.
 I opowiedział Adam Setowi widzenie swóje: że był do nieba porwany przez Michahela i usłyszał z ust Boga zapowiedź swej śmierci, ale zarazem zapewnienie przyszłości potomstwa swemu. Gdy zaś nadeszła chwila zapowiedzianej śmierci, a miał już wówczas 930, zebrał na około siebie swe potomstwo i opowiedział mu całe swe przeszłe życie w raju i po wypędzeniu z niego. A ponieważ był zmęczony wielkimi bólami, wysłał Ewę z Setem do bramy rajskiej, by mu stamtąd przynieśli pokrzepienia jakiego. Po drodze wąż ukąsił Seta, ale oddalił się na rozkaz jego, a rana znikła. Pod wrotami raju otrzymuje Set od Michahela proroctwo o przyjściu na świat po upływie 5500 lat Jezusa, o chrzcie jego w Jordanie i o wprowadzeniu przez niego do raju umierającego obecnie Adama.
 Gdy Adam ducha wyzionął »zciemniło się słońce i księżyc przez dni 7... i oto Michahel anioł stanął przy głowie Adama