Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 3 Mowy.djvu/582

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

gdyby P. Scypio[1], mąż dostojny i od swych przodków nieodrodny, nie byli wydarci Rzeczypospolitej, senat Pompejuszów z takimi konsularnymi mężami pewnieby nie popadł w pogardę. Coby lepiej było, co z większym Rzeczypospolitej pożytkiem, czy żeby żył Kn. Pompejusz, czy dóbr jego nabywca Antoniusz? A dawni pretorowie? z których pierwszy M. Kato, co cnotę przed wszystkimi ludźmi przodkował. Po co mam innych znakomitych ludzi przypominać? znacie ich wszystkich. Bardziej się obawiam, żebyście mnie nie mieli za rozwlekłego w wyliczaniu, niżeli za niewdzięcznego w przemilczeniu. Co to za ludzie, dawni edylowie, dawni trybunowie, dawni kwestorowie! Słowem, taka była liczba i godność dawnych senatorów, że potrzeba było ważnych powodów wymówki tym z pomiędzy nich, którzy do obozu Pompejusza nie pojechali.
XV. Teraz posłuchajcie reszty.
«Mieliście za przewodnika zwyciężonego Cycerona.»
Tym chętniej przyjmuję tytuł przewodnika, że mi go pomimo woli daje; o zwyciężonego bynajmniej się nie troszczę: przeznaczeniem jest mojem, że bez Rzeczypospolitej ani zwyciężyć mogę, ani być zwyciężonym.
«Osadziliście wojskiem Macedonię.»
I ją bratu twemu od was nieodrodnemu wydarliśmy.
«Afrykę powierzyliście Warowi[2], dwa razy wziętemu do niewoli.»
Zdaje mu się zapewne że się kłóci z bratem Kajem.
«Do Syryi posłaliście Kassiusza.»
Nie widzisz że naszej sprawie cały świat stoi otworem, a ty z swoich okopów na krok wychylić się nie możesz?
«Dozwoliliście Kasce[3] trybunat sprawować.»

Co? Mieliżbyśmy usunąć od tego urzędu, jak byli usunięci Marul-

  1. Kw. Cecyliusz Metellus Pius Scypio, teść Pompejusza i przez niego za drugiego konsula roku 52 przybrany, po przegranej pod Thapsus w Afryce 46 roku w morze wskoczył. Hirtius, de bello Africano, 96.
  2. Sextus Kwintyliusz Warus, kwestor, wzięty raz do niewoli przez Cezara w Korfinium i wolno puszczony. Caesar, de bello civili, I, 23. Drugi raz był zapewne pojmany w Afryce, dokąd się udał walczyć przeciw Cezarowi, ibidem, II, 28. Trzeba go odróżnić od P. Atiusza Wara, o którym częsta jest wzmianka w mowie za Ligariuszem.
  3. Jeden z morderców Cezara.