do poddania się we wszystkiem woli senatu, ale go za nieprzyjaciela ojczyzny, jak żądał Cycero, nie ogłosił. Do samego nawet końca tej krótkiej wojny nigdy go senat nieprzyjacielem nie nazwał. Bo Cycero mówi w ostatniej Filippice: «Dopókiż jeszcze ten człowiek, który przewyższył w okrucieństwie wszystkich nieprzyjaciół, imienia nieprzyjaciela mieć nie będzie?... Uchwalacie dziękczynienia bogom nieśmiertelnym: nieprzyjacielem go nie nazywacie.» Po drugiej dopiero bitwie pod Modeną, to jest około 25 kwietnia, senat ogłosił za nieprzyjaciół ojczyzny Antoniusza i tych wszystkich, którzy się jego strony chwycili. Cicero ad M. Brutum, 11.
Miał tę mowę Cycero pierwszego stycznia 711 roku od założenia Rzymu, 43 przed Chr., w sześćdziesiątym czwartym i ostatnim roku życia.
Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 3 Mowy.djvu/445
Ta strona została przepisana.
