wiadomo że Plator z Orestydy, niepodległej części Macedonii[1], człowiek w tamtym kraju znany i szanowany, w poselstwie do naszego imperatora[2]; jak się sam nazwał, do Tessaloniki przyjechał. Ten wielki wódz, nie mogąc od niego wycisnąć pieniędzy, kazał go okuć w kajdany, i posłał do niego swego lekarza, żeby posłowi, sprzymierzeńcowi, przyjacielowi naszemu, człowiekowi wolnemu, z niesłychanem okrucieństwem żyły otworzył. Siekier swoich krwią niewinnego zbroczyć nie chciał; ale imię ludu Rzymskiego tą straszną zbrodnią tak dalece splamił, że tylko krew winowajcy tę plamę zmyć może. Jakich myślicie musi mieć katów ten człowiek, który lekarzy swoich nie do ratowania lecz do zabijania ludzi używa?
XVII. Ale czytajmy co następuje: «Wiara i przysięga złamana.» Coby to znaczyło, nie tak mi łatwo wytłumaczyć; ale z tego co następuje domyślam się, że jest tu mowa o jawnem krzywoprzysięztwie twoich sędziów, którymby już dawno pieniądze wydarto, gdyby nie zażądali straży od senatu[3]. Przyczyna zaś dla której domyślam się że o nich tu mowa jest ta, że zdaniem mojem nie było dotąd w tej Rzeczypospolitej lepiej dowiedzionego i głośniejszego krzywoprzysięztwa, i że ci co cię mogli o to zapozwać, dla tego tylko nie ściągnęli na ciebie zasłużonej kary, żeś się z nimi porozumiał.
Widzę także w odpowiedziach wieszczbiarzów te dodane słowa: «Starodawne i tajemne obrzędy nie dość pilnie odprawiane i znieważone.» Mówiąli to wieszczbiarze, czy ojczyste i domowe bogi? Jestże może wielu, na których pada podejrzenie tego przestępstwa? Na kogo prócz niego jednego? Ciemnoli powiedziano jakie obrzędy zostały znieważone? Możnaż powiedzieć co jaśniej, dobitniej, sumienniej? «Starodawne i tajemne obrzędy.» Lentulus, poważny i wymowny mówca, nie powtarzał częściej, oskarżając cię, innych
- ↑ Po zdobyciu Macedonii przez Pawia Emiliusza, Rzymianie zamienili ją w prowincyą, cząstkę jej tylko niepodległą uznali.
- ↑ Do Pizona, który wtenczas rządził Macedonią. Obacz mowę przeciw Pizonowi, 34.
- ↑ Klodiusz zapozwany o znieważenie tajemnic Dobrej Bogini, przekupił sędziów i został uwolniony od winy. Ponieważ lud ujęły jego szczodrobliwością, groził świadkom i sędziom, jeśliby go nie uwolnili, sędziowie zażądali straży od senatu. Katulus spotkawszy ich wychodzących z trybunału, zapytał, na coście żądali straży? Czy dla lego żeby wam nie odebrano wziętych od Klodiusza pieniędzy? Cicero ad Atticum, I, 16. Plutarch, Cicero, 37.
