P. Klodiusz onego dnia w Albie miał zostać, lecz że mu znagła znać dano o śmierci architekta Cyrusa, i że natychmiast do Rzymu wrócić postanowił. To samo powiedział K. Klodiusz, drugi towarzysz Publiusza.
XVIII. Zważcie, sędziowie, jak ważne rzeczy są udowodnione temi świadectwy. Naprzód Milo wolny niezawodnie od winy, że nie pojechał w celu uczynienia na drodze zasadzki na Klodiusza; bo go na niej spotkać nie miał. Potem (nie widzę bowiem dla czegobym mojej zarazem nie bronił sprawy), wiecie, sędziowie, że niektórzy doradzając ustanowienie tego sądu mówili: «Milo popełnił zabójstwo, ale z porady znaczniejszej osoby.» Mnie to zapewne ci podli i przewrotni ludzie jako zbójcę, jako mordercę wskazywali; ale zeznania własnych świadków zbijają tych, którzy utrzymują, że gdyby się Klodiusz nie dowiedział o śmierci Cyrusa, nie powróciłby tego dnia do Rzymu. Odetchnąłem, usprawiedliwiony jestem, nie boję się aby mnie pomawiano jakoby mi to na myśl przyszło, o czem nawet domyślać się nie mogłem.
Teraz idźmy dalej. Oto co powiadają: «Więc i Klodiusz nie myślał o zasadzce na Milona, ponieważ w Albie miał pozostać.» Jak gdyby ztamtąd na mord wyjechać nie mógł. Ów goniec, który, jak mówią, przynosił wiadomość o śmierci Cyrusa, nie dawałli raczej znać o zbliżaniu się Milona? Bo coby o Cyrusie donosił? którego Klodiusz z Rzymu wyjeżdżając umierającego zostawił. Byłem i ja razem z nim u niego, testament wraz z Klodiuszem opieczętowałem; testament zaś przy wielu świadkach uczynił, mnie i Klodiusza dziedzicem naznaczył[1]. Co! którego dniem pierwej o trzeciej godzinie konającego odjechał, o tego mu śmierci nazajutrz o dziesiątej godzinie donoszono!
XIX. Dajmy że i tak było. Ale po co tak się spieszył do Rzymu? dla czego pod noc się puścił? co było przyczyną takiej skwapliwości? Spadek? naprzód, nic w tem nie było nagłego; potem, choćby i było, co zyskiwał na tej nocnej podróży? co tracił, gdyby dopiero nazajutrz rano do Rzymu przybył?
- ↑ Ten Cyrus był także architektem Cyceronów. Cicero ad Atticum, II, 3, ad Quintum, II, 2.
Rzymu, kiedy Cycero zaświadczył, że tego dnia widział go w swoim domu. Obacz mowę Cycerona za swym domem, 30. Plutarch, Cicero, 37.
