Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 3 Mowy.djvu/202

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

był to uczynić, żebyś się okazał działającym zgodnie z sobą samym; powinieneś był wybrać to plemie, które, jak utrzymujesz, było zaprzedane, przekupione od Plancyusza, tego, jak go nazywasz, wyborowego faktora, zwłaszcza że w tem plemieniu są bardzo surowi i szanowni ludzie. Albo Woltyńskie? podoba ci się bowiem i na to plemie miotać jakieś nagany. Czemuś go nie wybrał? co ma Plancyusz do czynienia z Lemońskiem, z Wejentyńskiem, z Krustumińskiem? Co do Metyjskiego, chciałeś tylko żeby było odrzucone, nie zęby sadziło[1]. Możecież wątpić, sędziowie, że was M. Laterensis podług swego widzimi się, nie w myśl prawa, ale dla pewnych swoich widoków z grona obywatelstwa wybrał? możecież wątpić że, gdy nie wybrał tych plemion, w których Plancyusz ma mocne związki, sam osadził że je zjednał sobie usługami, ale datkiem nie przekupił. Bo czy możesz powiedzieć, że ten sposób złożenia sądu nie jest bardzo uciążliwy, jeżeli się oddalimy od zasady, za którąśmy poszli, gdyśmy to prawo (Licyniuszowe) stanowili? Jak to? wolnoć będzie wybrać z całego ludu albo swoich przyjaciół, albo moich nieprzyjaciół, albo nakoniec tych, których masz za nieubłaganych, za nieludzkich, za okrutnych! wskazać pomimo mojej wiedzy i nad spodziewanie moje swych stronników i ich przyjaciół, którzy albo są moimi nieprzyjacielami, albo moich obrońców! i do nich takich przyłączyć, których uważasz za ludzi twardego serca, za wrogów całej ludzkości! potem znagła ich na mnie wypuścisz, tak iż nim będę mógł domyślić się jacy są moi sędziowie, już ich zasiadających ujrzę, i zmusisz mnie bronić się przed nimi o cały mój los i byt, gdy mi nic jest wolno pięciu nawet odrzucić, co jednak dozwolono za zdaniem senatu ostatniemu obżałowanemu[2]. Bo jeżeli Plancyusz nikogo samochcąc nie obraził, albo jeżeli ty, Laterensie, tak pobłądziłeś, żeś wybrał przez omyłkę takich, przed którymi możemy stanąć jak przed sędziami, nie jak przed katami, nie idzie zatem żeby ten sposób złożenia sądu nie był bardzo uciążliwy.

  1. Z czterech podanych przez oskarżyciela plemion mógł oskarżony jedno odrzucić. Metyjskie było zapewne przeciwne Plancyuszowi, dla tego że może Laterensis do niego należał.
  2. Scholiasta Mediolański domyśla się, że tym obżałowanym byt Watyniusz, którego Cycero po tak gwałtownej z nim zatardze bronił w tym roku. Epist. fam. I, 9.