a jedno znajdujące się na środku czoła miała otwarte i tem dojrzała stolik i żywność i usłyszała słowa zaklęcia wyrzeczone przed kózką.
Gdy wróciły obie do domu, opowiedziała Trzyoczka matce o wszystkiem, a ta, rozgniewana iż Dwuoczka zajadała smaczniejsze od nich rzeczy, w złości zabiła kozę.
Płacząc i zawodząc nad swą nieszczęsną dolą i żałując ukochanej kózki, usiadła Dwuoczka w polu na kamieniu i zdawało się jej, że serce pęknie z bólu.
Naraz stanęła przed nią ta sama, co i przedtem osoba i łagodnym głosem spytała biedną dziewczynkę, czego tak lamentuje.
Wysłuchawszy jej opowieści, uspokoiła ją i poradziła, żeby wzięła wnętrzności zabitej kozy i zakopała niedaleko od drzwi domku, w którym mieszkała.
Wróciła Dwuoczka do domu i uprosiła jedną z sióstr aby ofiarowano jej wnętrzności kozy.
Strona:Bracia Grimm - Jednooczka, Dwuoczka i Trzyoczka.djvu/10
Ta strona została uwierzytelniona.
— 8 —
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/37/Bracia_Grimm_-_Jednooczka%2C_Dwuoczka_i_Trzyoczka.djvu/page10-1024px-Bracia_Grimm_-_Jednooczka%2C_Dwuoczka_i_Trzyoczka.djvu.jpg)