Przejdź do zawartości

Strona:Biblia Wujka 1840 Vol. I part 1.djvu/26

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
21
Rozd. III.KSIĘGI I. MOYŻESZOWE.Rozd. IV.

iego, y iadła, y dała mężowi swemu, który iadł. Eccl. 25. d. 23. 1. Tim. 2. d. 14.

7.Y otworzyły się oczy oboyga: a gdy poznali, że byli nagimi, pozszywali liśćie figowe, y poczynili sobie zasłony.

8.A gdy usłyszeli głos Pana Boga przechodzącego się po raiu na wiatrku z południa, skrył się Adam y żona iego od oblicza Pana Boga między drzewa rayskie.

9.Y zawołał Pan Bóg Adama, y rzékł mu: Gdźieżeś?

10.Który odpowiedźiał: Usłyszałem twóy głos w raiu, y zlękłem się, przeto, żem iest nagi, y skryłem się.

11.Któremu rzékł: A któż ći pokazał, żeś iest nagim, iedno żeś iadł z drzewa, z któregom ći rozkazał abyś nie iadł?

12.Y rzékł Adam: Niewiasta, którąś mi dał za towarzyszkę, dała mi z drzewa, y iadłem.

13.Y rzékł Pan Bóg do niewiasty: Czemuś to uczyniła? Która odpowiedźiała: Wąż mię zwiódł, y iadłam.

14.Y rzékł Pan Bóg do węża: Iżeś to uczynił, przeklętyś iest między wszystkiemi źwierzęty y bestiami źiemskiemi: na pierśiach twoich czołgać się będźiesz, a źiemię ieść będźiesz po wszystkie dni żywota twego.

15.POŁOŻĘ nieprzyiaźń między tobą, a między niewiastą: y między naśieniem twem, a naśieniem iéy: ona zetrze głowę twoię, a ty czyhać będźiesz na piętę iéy.

16.Do niewiasty téż rzékł: Rozmnożę nędze twoie, y poczęćia twoie: z boleśćią rodźić będźiesz dźiatki y pod mocą będźiesz mężową, a on będźie panował nad tobą.

17.Adamowi zaś rzékł: Iżeś usłuchał głosu żony twoyéy, y iadłeś z drzewa, z któregomći był kazał, abyś nie iadł: przeklęta będźie źiemia w dźiele twoim: w pracach ieść z niéy będźiesz po wszystkie dni żywota twego.

18.Ciernie y osty rodźić ći będźie, a źiele będźiesz iadł źiemie.

19.W poćie oblicza twego będźiesz pożywał chleba, aż się wróćisz do źiemie, z któréieś wźięty; boś iest proch, y w proch się obróćisz.

20.Y nazwał Adam imię żony swéy Hewa, iż ona była matką wszech żywiących.

21.Uczynił téż Pan Bóg Adamowi y żonie iego szaty z skórek y przyoblókł ie.

22.Y rzékł: Oto Adam stał się iako ieden z nas, wiedzący dobre y złe: teraz tedy, by snadź nie śćiągnął ręki swéy, y nie wźiął téż z drzewa żywota, y nie iadł, a byłby żyw na wieki.

23.Y wypuśćił go Pan Bóg z raiu rozkoszy, żeby uprawował źiemię, z któréy iest wźięty.

24.Y wygnał Adama: y postawił przed raiem rozkoszy Cherubim y miecz płomienisty y obrotny, ku strzeżeniu drogi drzewa żywota.


ROZDZIAŁ IV.

Kain Abla brata swego zabił, dlatego od Boga karany, był zbiegiem, y zrodźił Henocha; także y Adam zrodźił Setha, temu ale narodźił się Enos.

1.ADam potem poznał żonę swoię Hewę, która poczęła y porodźiła Kaina, mówiąc: Otrzymałam człowieka przez Boga.

2.Y zaśię porodźiła brata iego

A-