Przejdź do zawartości

Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1280

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

w nim zostawa, i nie może grzeszyć, iż z Boga narodzony iest.
10. Po tém poznać dziatki Boże i dzieci diabelskie. Wszelki, który nie czyni sprawiedliwości, nie iest z Boga, i który nie miłuie brata swego.
11. Albowiem to iest poselstwo, któreście słyszeli od początku, abyśmy iedni drugie[1] miłowali.
12. Nie iako[2] Kain, który był z tego złośnika, i zabił brata swego. A dla czegoż go zabił? Iż uczynki iego złe były, a brata iego sprawiedliwe.
13. Nie dziwuycie się, bracia moi! ieźli was świat nienawidzi.
III. 14. My wiemy, żeśmy przeniesieni z śmierci do żywota, iż miłuiemy bracią; kto nie miłuie brata, zostawa[3] w śmierci.
15. Każdy, co nienawidzi brata swego, mężobóycą iest; a wiecie, iż żaden mężobóyca niema żywota wiecznego w sobie zostawaiącego.
16. Przez tośmy poznali miłość Bożą, iż on duszę swoię za[4] nas położył; i myśmy powinni, kłaść duszę za bracią.
17. A ktoby miał maiętność[5] świata tego, i widziałby brata swego potrzebuiącego, a zawarłby wnętrzności swoie przed nim, iakoż w nim zostawa miłość Boża?
18. Dziateczki moie! nie miłuymy słowem ani ięzykiem, ale uczynkiem i prawdą.
IV. 19. A przez to poznawamy, iż z prawdy iesteśmy, i przed nim uspokoiemy serca nasze.
20. Bo ieźliby nas potępiało serce nasze, daleko większy iest Bóg, niż serce nasze, i wie wszystko.
21. Naymilsi! ieźliby serce nasze nas nie potępiało, ufanie mamy ku Bogu;
22. I o cokolwiekbyśmy[6] prosili, bierzemy od niego; bo przykazania iego chowamy, i to, co się podoba przed obliczem iego, czynimy.
23. A toć iest przykazania[7] iego, abyśmy wierzyli imieniowi syna iego Iezusa Chrystusa, i miłowali iedni drugich, iako nam[8] przykazał.
24. Bo kto chowa przykazania[9] iego, w nim mieszka, o on téż w nim; a przez to[10] znamy, iż mieszka w nas, to iest, z ducha, którego nam dał.

ROZDZIAŁ IV.


I. Doświadczanie duchów 1 — 6. II. miłość S. iako prawdziwy powód i cel wszystkich rzeczy dobrych bydź ma 7 — 15. III. przykład Boży do miłości braterskiéy usługuie 16 — 21.
Naymilsi! nie każdemu duchowi wierzcie; ale doświadczaycie duchów, ieźli z Boga są. Bo wiele fałszywych Proroków wyszło na świat.
2. Przez to poznawaycie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznawa, iż Iezus Chrystus w ciele przyszedł, z Boga iest.
3. Ale wszelki duch, który nie wyznawa, że Iezus Chrystus w ciele przyszedł, nie iest z Boga; ale ten iest on duch Antychrystusów, o którymeście słyszeli, iż idzie, i teraz iuż iest na świecie.
4. Wy z Boga iesteście, dziateczki! i zwyciężyliście ie; iż większy iest ten, który w was iest, niż ten, który iest na świecie.
5. Onić są z świata; przetoż o świecie mówią, a świat ich słucha.
6. My z Boga[11] iesteśmy. Kto zna Boga, słucha nas; kto nie iest z Boga, nie słucha nas. Przez to poznawamy ducha prawdy i ducha błędu.
II. 7. Naymilsi! miłuymyż iedni drugie, gdyż miłość iest z Boga; i[12] każdy, co miłuie, z Boga iest narodzony, i zna Boga.
8. Kto nie miłuie, nie zna Boga; gdyż Bóg iest miłość.
9. Przez to obiawiona iest[13] miłość Boża ku nam, iż syna swego iednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy żyli przezeń.

10. W tém iest miłość, nie iżbyśmy my umiłowali Boga, ale iż on

  1. Matt. 22, 39. Ian. 13, 34. r. 15, 12.
  2. 1 Moy. 4, 8.
  3. Ian. 2, 11.
  4. Ian. 15, 13. Efez. 5, 1. 2.
  5. Łuk. 3, 11. Iakub. 2, 15. 16.
  6. Matt. 21, 22. Ian. 14, 13. r. 15, 7. r. 16, 24. 1 Ian. 5, 14.
  7. Ian. 6, 29.
  8. Ian. 13, 34. r. 14, 12.
  9. Ian. 14, 23.
  10. 1 Ian. 4, 13.
  11. Ian. 8, 47.
  12. Ian. 8, 42.
  13. Rzym. 5, 8. 1 Ian. 3, 16.