Przejdź do zawartości

Strona:Święty Franciszek Seraficki w pieśni.djvu/214

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Św. O. Franciszek otrzymuje Stygmaty


Franciszek w Alwernii klęczy,
Żar miłości z oczu tryska,
W modłach wzniósł ręce i jęczy:
Zda się — nić żywota pryska,
A On — w innym świecie
Połączy się przecie
Z Bogiem swym.

Ach! bo miłość Zbawiciela,
Którą w Męce swej okazał,
Dobroć, która łask udziela
Człeku, co się grzechem zmazał,
W ten go zachwyt wprawia
I wszystkie te sprawia
Cuda w nim.

W tej to właśnie błogiej chwili,
Widzi Święty Serafina,
Jak się z nieba k'niemu chyli,
K'niemu — biednej ziemi syna.
A miał on błyszczących
I jakby płonących
Skrzydeł sześć.