Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0618

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

   \relative f {
      \clef "tenor"
      \key f \major

      \autoBeamOff

      d4 e f g | a2 r | d4 bes a g | f e d cis |
      d8[ e] f[ g] a4 cis, | d2 r \bar ":|" d8 d'4. c4 bes | a g a2 |
      bes8[ a] g4 a8[ g] f4 | e8 g f e d2 | e4 e8[ f] g4 g | e2 a, |

      a4 bes' a g | f e r2 | d8[ e] f[ g] a4 cis, | d2 r |
      d4 d8[ e] f4 f | e2 a, | a4 bes' a g | f e r2 |
      d8[ e] f[ g] a4 cis, | d2 r \bar "|." 

      d8 d'4. c4 bes | a( g)  a2 | a4 f g f8[ e] | d2 r |
      d8 d'4. c4 bes | a4 g r2 | a4 f g f8[ e] | d2 r |
      d4 d8[ e] f4 f | e2 a, | a4 bes' a g | f e r2 |
      d4 d8[ e] f4 f | e2 a, | a4 bes' a g | f e r2 |
      d8[ e] f[ g] a4 cis, | d2 d \bar "|."
   }
   \addlyrics { \small {
      O -- ży -- wia -- ją -- cy Du -- chu świę -- ty, 
      nie -- po -- ję -- ty mi -- ło -- ści Bo -- że,
      Je -- dna tchnie -- nia przy -- czy -- na,
      Bó -- stwo, Bó -- stwo z_O -- jca i Sy -- na;
      Nie -- zmier -- ne ko -- cha -- nie, 
      w_Bo -- skim o -- ce -- a -- nie, Oj -- ciec, Syn je -- dno:
      Z_nich się Duch nie ro -- dzi, lecz z_o -- bu po -- cho -- dzi,
      bo je -- dno źró -- dło.
      Świę -- ty! świę -- ty! świę -- ty! Duch nad o -- bło -- ki,
      Co świat stwa -- rza, ży -- wi, u -- czy Pro -- ro -- ki.
      Ten roz -- sy -- pał na -- ród, na znak cię -- żkiej ka -- ry,
      Dziś w_ró -- żnych ję -- zy -- kach 
      zgro -- ma -- dził do wia -- ry,
      Przez swych A -- po -- sto -- łów.
   } }
   \addlyrics { \small {
      Z_dwóch po -- cho -- dzą -- cy, z_Oj -- ca tchnię -- ty,
      z_Sy -- na wzię -- ty, do -- bro -- ci mo -- rze.
   } }



1.Ożywiający Duchu święty, niepojęty
miłości Boże,
Z dwóch pochodzący, z Ojca tchnięty, z Syna wzięty,
dobroci morze.
Jedna tchnienia przyczyna,
Bóstwo, Bóstwo z Ojca i Syna;
Niezmierne kochanie, w Boskim oceanie,
Ojciec, Syn jedno:
Z nich się Duch nie rodzi, lecz z obu pochodzi,
bo jedno źródło.
Święty! święty! święty! Duch nad obłoki,
Co świat stwarza, żywi, uczy Proroki.
Ten rozsypał naród, na znak ciężkiej kary,
Dziś w różnych językach zgromadził do wiary,
Przez swych Apostołów.