Przejdź do zawartości

Sonety (Shakespeare, 1913)/CVII

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety Shakespeare’a
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1913
Druk W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Sułkowska
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
CVII.

Ani me lęki, ani duch proroczy
Wielkiego świata, śniący o przyszłości,
Dostrzegą kresu, co miłość otoczy,
Jeśli naznaczon kres mojej miłości.
Przetrzymał księżyc zaćmienia kolejne,
Szydzą z swych proroctw smutni augurowie,
Koroną dzisiaj trony wieńczą chwiejne,
Oliwki niosą pokoju posłowie.
I w wonnych czasów skąpany balsamie,
Miły jest świeży: śmierć swój oścień łamie:
I ja żyć będę prze me biedne rymy,
Niech śmierć wyszydza lud tępy i niemy.
I Ty w nich znajdziesz chwały pomnik dumny,
Gdy zginą władzców herb i z śpiżu trumny.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.