Przejdź do zawartości

Oda I, 34 (Horacy, tłum. Siemieński, 1916)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Horacy
Tytuł Do Siebie
Pochodzenie Ody Horacyusza
Wydawca Karol Sechorz
Data wyd. 1916
Druk W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Lucjan Siemieński
Tytuł orygin. Parcus deorum
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


DO SIEBIE.
XXXIV.
Parcus Deorum cultor et infrequens.

Rozumkowania uwiedziony szałem
Jam wypowiedział służbę moim Bogom;
Dziś błąd poznawszy, żagle pozwijałem,
I znowu wracam ku dawniejszym drogom.

Bo Diespiter, co zwykle ognistym
Gromem rozcina obłoków całuny —
Przebiegł w tej chwili po błękicie czystym
W wozie, niesionym przez grzmiące tabuny.

Od tego huku zatrząsł się ląd stały;
Zadrżały w łożach rzeki swawolnice,
Styx i Tenaru wstręt budzące skały;
I Atlas, światu dany za granice.


Dumne wielkoście Bóg poniża czasem
A w górę dźwiga proch upokorzony;
Jednym fortuna z niezmiernym hałasem
Zrywa a drugim rozdaje korony.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Horacy i tłumacza: Lucjan Siemieński.