Przejdź do zawartości

O zazdrości (Kochanowski, 1883)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki

Ani przyjaciel, ani wielkość złota,
Ani uchowa złej przygody cnota;
Przeklęta zazdrość dziwnie się frasuje,
Kiedy u kogo co nad ludzi czuje.
Więc jeśli nie zje, tedy przedsię szczeka,
A ustawicznie na twoje złe czeka.
To na nię fortel: nic nie czuć do siebie,
A wszytko mężnie wytrzymać w potrzebie.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Kochanowski.