Przejdź do zawartości

Nasi okupanci/Świadome macierzyństwo

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Tadeusz Boy-Żeleński
Tytuł Nasi okupanci
Wydawca Bibljoteka Boya
Data wyd. 1932
Druk Drukarnia T-wa Polskiej Macierzy Szkolnej
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


KIEDY w Warszawie powstała poradnia Świadomego macierzyństwa, zaczęto ją łączyć z mojem nazwiskiem, nazywając ją, w poufałem skróceniu, Poradnią Boya. Dowcipy pisemek humorystycznych i kabaretów spopularyzowały tę nazwę. Mogę być tylko dumny z tego, tak jak szczęśliwy jestem, że mi się udało przyczynić w pewnej mierze do powstania tej pierwszej w Polsce poradni zapobiegania ciąży. W istocie jednak, jest to instytucja społeczna, której statut pozwalam sobie tutaj przytoczyć, zarówno dla rozproszenia nieporozumień, jak dla ułatwienia orjentacji innym miastom i ośrodkom, które chciałyby się starać o założenie takich poradni.

STATUT
PRZYCHODNI SEKCJI REGULACJI URODZEŃ
ROBOTNICZEGO TOWARZYSTWA SŁUŻBY SPOŁECZNEJ
§ 1.
Przychodnia nosi nazwę Poradni świadomego macierzyństwa i mieści się w domu przy ul. Leszno Nr. 53, w lokalu szczegółowo oznaczonym na planie, mieszczącym się w aktach Komisarjatu Rządu.
§ 2.
Właścicielem przychodni jest Sekcja Regulacji Urodzeń Robotniczego Towarzystwa Służby Społecznej.
§ 3.
Celem Poradni jest udzielanie porad i wskazówek kobietom w sprawach zapobiegania ciąży. Pomoc udzielana w przychodni polega na badaniu lekarskiem i ordynacji lekarskiej. Nadto wykonywane są w przychodni zabiegi[1] uznane za potrzebne przez lekarza ordynującego, o ile te zabiegi mogą być wykonane środkami, któremi rozporządza przychodnia.
§ 4.
Opłaty pobierane w przychodni wynosić będą po zł. 3; bezrobotne lub kobiety polecone przez instytucje społeczne jak np. przychodnie przeciwgruźlicze i t. p. będą z opłat zwolnione. Warunki przyjmowania chorych będą podane do publicznej wiadomości w poczekalni przychodni.
§ 5.
Poradnia utrzymywana jest na zasadzie samowystarczalności, to znaczy z wpływów od chorych, przy poparciu Sekcji Regulacji Urodzeń przy Robotniczem Towarzystwie Służby Społecznej.
§ 6.
Przychodnia posiadać będzie odpowiedzialnego kierownika. Kierownikiem tym będzie lekarz posiadający prawo wykonywania praktyki lekarskiej w Państwie Polskiem i specjalne przygotowanie ginekologiczne oraz conajmniej 5-letnią praktykę lekarską.
§ 7.

Kierownika przychodni powołuje Zarząd Sekcji Regulacji Urodzeń Robotniczego Towarzystwa Służby Społecznej. O ustanowieniu kierownika i każdej jego zmianie zawiadamia właściciel przychodni bezzwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu 8 dni, Komisarjat Rządu m. st. Warszawy. Kierownik przychodni jest odpowiedzialny przed władzami nadzorczemi pod każdym względem za działalność przychodni i jest w zakresie lecznictwa i higjeny przełożonym sił lekarskich i innych zatrudnionych w przychodni.
Kierownik przychodni uczestniczy w inspekcjach, dokonywanych przez delegatów władz nadzorczych, przedstawia władzom nadzorczym sprawozdanie roczne z działalności przychodni, według wzoru i w terminie ustalonym przez Ministra Spraw Wewnętrznych, przestrzegając obowiązującego mianownictwa chorób.

§ 8.
Kierownictwo Przychodni obowiązane jest stosować się do dążeń władz nadzorczych, w sprawie usuwania wykazanych przez te władze usterek i zmiany personelu, nieodpowiadającego zadaniu.
§ 9.
Tak kierownik Przychodni (§ 6) jak i inni lekarze przyjmujący w Przychodni (§ 7) będą mieli oznaczone stałe godziny przyjęć w Przychodni, a nazwiska tych lekarzy i godziny ich przyjęć będą podane do publicznej wiadomości w poczekalni Przychodni.
§ 10.
Prócz kierownika Przychodni, udzielają pomocy lekarskiej w przychodni i inni lekarze, posiadający prawo praktyki w Państwie Polskiem, zaangażowani w tym kierunku przez właściciela przychodni w porozumieniu z kierownikiem.
§ 11.
Lokal przychodni winien być tak urządzony i utrzymywany, by przyjmowanie chorych, udzielanie porad i wykonywanie zabiegów mogło odbywać się zgodnie z zasadami higjeny oraz współczesnemi wymaganiami.
Zmiany w przeznaczeniu poszczególnych ubikacyj w przychodni, określone w planie, wymagają zezwolenia władzy nadzorczej.
Przychodnia winna być zaopatrzona w niezbędne przyrządy do badania i leczenia chorych, opatrunki, środki do odkurzania oraz przybory do utrzymania czystości.
§ 12.
Kierownik przychodni i lekarze ordynujący w przychodni są obowiązani do donoszenia o wypadkach chorób zakaźnych i innych chorób występujących nagminnie, oraz o wypadkach chorób zawodowych, stosownie do obowiązujących przepisów prawnych.
§ 13.
W przychodni winien być prowadzony skorowidz przyjmowanych chorych z wyszczególnieniem imienia, nazwiska, wieku, zatrudnienia, adresu i daty zgłoszenia do przychodni.
Nadto winny być prowadzone także inne książki i zapiski, jakie okażą się niezbędne dla sporządzenia sprawozdań rocznych z działalności przychodni.
§ 14.
Właściciel może zamknąć przychodnię, jednak winien o tem zawiadomić pisemnie władze nadzorcze conajmniej na miesiąc przed zamknięciem przychodni.
§ 15.
Bezpośrednią władzą nadzorczą nad przychodnią jest Komisarjat Rządu m. st. Warszawy, który będzie z reguły wykonywać nadzór za pośrednictwem swoich funkcjonarjuszów fachowych lekarzy.
§ 16.
Zmiana statutu lub jego poszczególnych paragrafów wymaga zatwierdzenia władzy nadzorczej.


Zatwierdzony przez Komisarjat Rządu m. st. Warszawy dnia 16/IX 1931 r. za Nr. L. Z. J. II. I c/6.





  1. Chodzi tu o ewent. leczenie schorzeń narządów kobiecych, często nieodzowne przed zaordynowaniem środków zapobiegawczych.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Tadeusz Boy-Żeleński.