Przejdź do zawartości

Modlitwa (Arnsztajnowa)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki

Modlitwa

Panie Zastępów! za Którego sprawą
Pola Grunwaldu polską krwią spłynęły,
Któryś zwycięstwa nieśmiertelną sławą
Uwieńczył ongi witezie Jagiełły,
Któryś wiódł w walkę, Witoldowe woje,
Święć się Imię Twoje!

Twoją to mocą wsparte szły rycerze
Jak wicher wraże tratując zastępy,
Jak grom stalowe raziły pancerze,
Butę Krzyżacką szarpały na strzępy.
Tyś najezdnicze zwolił zmódz nam roje,
Święć się Imię Twoje!

Panie i Boże! w tę rocznicę chwały
Oto ku Tobie zanosimy modły.
Ty, któryś zwolił, by przy sobie stały
Bitne zastępy, złączonemi godły
Wśród walk braterstwa święcące ogniwa,
Ciebie głos nasz wzywa!

Wielkich praojców potomkowie mali,
Odarci z mocy i chwały wawrzynu,
Oto toniemy na dziejowej fali,
Próżni dosytu i zbawczego czynu.
Wicher rozmiotał nas jak czcze listowie,
Zdjęte dębów głowie.

Szatan niezgody na druzgi nas kruszy,
Od pnia gałęzie odrywa i łamie...
Ty, który z wiosną zieleń pióropuszy
Przywracasz dębom, daj niech ramię w ramię
Niepomny krzywdy, brat przy bracie stanie!
Jedność daj nam Panie!


1918.