Przejdź do zawartości

List z autobiografią

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
>>> Dane tekstu >>>
Autor Antoni Piotrowski
Tytuł List z autobiografią
Pochodzenie Archiwum rodziny Bartoszewiczów
Data wyd. 1895
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron

dnia 25/II 95.

Szanowny Panie Kazimierzu!

Długo suszyłem sobie głowę – co zrobić? Czy się puścić na ten tygodnik, czy nie i przyszedłem do następujących prawdopodobnych rezultatów. Jeżeli wydawać będziemy – to najniezawodniej: po I — dopiero w trzecim roku przy najlepszych okolicznościach mogło by się opłacać. Po II — Przez dwa lata trzeba by forsować nie tylko pieniędzmi, ale i czasem swoim; także ja jestem przekonany, że byśmy obydwa, musieli żyć na krédę – albo przestać pracować dla tygodnika. Po III — długi jakieby urosły przez dwa lata, nie mogły by być spłacone w trzecim roku – owszem trzeba by od nich procenta płacić.
Więc rezultat. Ja wydam 1000 gotówką i zrobię najniezawodniej 2 — 3 tysiące długów – Pan akurat to samo, i na co? dla kogo? ― dla tego że społeczeństwo — nie ma tygodnika illustrowanego. A niech sobie nie ma; i niech nas przestanie głowa o to boleć.
Przykro mi jest żem Panu dużo czasu zabrał — na gadanie które nie ma skutku, ale sądzę że gdy Pan na chłodno pomyśli — to Pan przyzna, że choć spóźniony mój głos, jest jednak rozsądny.
O ile się dało wymacać puls publiczności z okazów, któreby się powinny taką rzeczą interesować — pismo to nie jest potrzebne — i trzeba by go gwałtem wpychać.
Więc niech Pan się na mnie nie gniewa — nie jest to, a raczéj nie była błaha zachcianka z méj strony, ale szczera chęć, która się o loikę faktów rozbija.
Spodziewam się że Pan mi nadal nieodmówi swojéj życzliwości.

Sługa Antoni Piotrowski


Sam przyszedł i nudził mnie propozycją — w końcu kiedym rzecz obmyślił, cofnął się[1]





Autobiografia Piotrowskiego [...] K. Bartoszewiczowi dla zużytkowania w sylwetce[1]


Antoni Piotrowski ur. 1853 7 Września — w Województwie Sandomierskiem — wsi Mietelisko duże z Wincentego i Maryi ze Zabierzewskiej Zabierzewskich. —
Uczęszczał do gimnazyum III w Warszawie ― nie skończył go —
Uczył się u Gersona przez lat 3 czy cztery — i równocześnie w szkole Rysunkowej Warszawskiej lat parę. —
Mając lat 18 wyje wystawił pierwszy obrazek p. t. „Koncert pod stogiem.” W 20 roku życia wyjechał do Monachium gdzie przebył rok. — Tam Zmuszony wyjechać z powodu spraw familijnych już nie wrócił tam.
Osiadł w KrakowiePochód rekrutówPowrót od ślubu „Marcowa droga” i.t.d.
Po paru pollo paru letnim pobycie w Krakowie w 1878 wyjechał do Paryża — gdzie osiadł aż do roku 1884. Przez ten czas — główniejsze — „Ułan we mgle” — „Potyczka na gościńcu” — Musztra w obozie gieryllusów — „Aresztowanie” — „Przed kuchnią dworską” — „Polowanie z czasów Lud. 16.” — te były sukcesywnie wystawiane na salonie paryskim, oprócz tego całą massę mniejszych rozmiarów — które były przeważnie zakupowane do Ameryki. Jeden z większych ― „Przegląd pikiet” znajduje się w prywatnej galeryi w Bruxelli ―
Polowanie z czasów Lud. 16. nabył Książe Albert Sachsen-Altenburg — szef pułku Grodzieńskich huzarów. Jakiś czas zpoczątku pobytu w Paryżu malował konie wyścigowe przeważnie ze stajni — i dla Edmunda i Camila Blanców — ożeniony w roku 1879 ―
Powrócił do kraju w r. 1884. i osiadł w Krakowie — szereg obrazów — „Kozak i dziewczyna” — „Jarmark w Jarmolińcach” — „Dragoni Mirowscy” (z czasów saskich) — Marzewna pod kopcem — „Ranny” — „Przez śniegi” — i t d. —
W r. 1885 — w końcu — został dla ułatwienia sobie egzystencyi specialnym korrespondentem angielskich Dzienników Illustrowanych — na południowy wschód Europy — stąd częste wyjazdy do Rumunii, Serbii, Bułgaryi i Kroacyi[2]
1887 Szereg II obrazów (z wojny 1885.) zakupiony przez Rząd bułgarski.
Cała masa rysunków w pismach: Illustration. Monde Illustré ― Graphic. The Ilustrated London NewsDaily Graphic — pisał po polsku i po francusku ― wspomnienia z wojny 1885. Tłumaczono z francuskiego na angielski wiele urywkowych szkiców z podróży po wschodzie Europy. —
(Kawaler orderu za waleczność — komandor orderu cywilnej zasługi ― i medalu za nauki i sztuki ― oraz wojskowego medalu pamiątkowego). W Berlinie 1891 r. mention honorat za obraz — „Nimfy i Satyry.” „Wspomnienia” ― teraz ― „Idylla pasterska” — Po kąpieli ― Sta Magdalena ― „Varietas in tenebris lucet.” i wiele innych.
1892. Obraz z historyi nieszczęśliwego powstania 1876 r. w Bułgaryi „Rzeź w Bataku” — wielkich rozmiarów — zakupiony przez Rząd bułgarski. Olbrzymi portret Księcia Ferdy. na koniu.

Sylwetkę [...] zacząłem dla Kraju ale nie skończyłem[1]






  1. 1,0 1,1 1,2 Przypis własny Wikiźródeł Odręczna notatka ołówkiem, być może napisana przez adresata listu.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Kroacyi — Chorwacji





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Antoni Piotrowski.