Przejdź do zawartości

Bajki i przypowieści (1856)/Kot i kogut

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Krasicki
Tytuł Bajki i przypowieści
Wydawca Kazimierz Józef Turowski
Data wyd. 1856
Druk Karol Pollak
Miejsce wyd. Sanok
Indeks stron
CLXII. KOT I KOGUT.

Kot sprawiedliwy koguta dławił
Za to, iż się czynami zbyt złemi osławił;
A te czyny były takie:
Budził zwierzęta wszelakie,
A budzić się niegodzi,
Sen przerwany zdrowiu szkodzi.
Małżeńskiej wiary koty wielbiciele,
On miał żon wiele: —
A co gorzej, nieprzykładnie,
Szkaradnie,
Bez względu na pokrewieństwa
Wchodził w małżeństwa.
Dławiącemu,
Jak mógł, rzekł po swojemu
Dławny:
Sędzio sławny!
Przykładny kocie!
Wiem ja o twojej żarliwej cnocie,
I kiedy się jej dziwię,
Pozwól, niech się też usprawiedliwię.

Mój ród jeżli rozpładzam,
Ludziom przeto dogadzam.
Piejąc budzę do pracy,
I majętni i żebracy
Dla tego mnie chowają. —
Na tobie się nie znają,
Rzekł kot, a że ja głodny,
Więc ty życia niegodny.