Ignacy Sobolewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Sobolewski
Ilustracja
Herb
Ślepowron
Rodzina

Sobolewscy herbu Ślepowron

Data urodzenia

1770

Data i miejsce śmierci

8 października 1846
Quarto

Ojciec

Walenty Sobolewski

Matka

Kunegunda Nowicka

Żona

Józefata z Zabiełłów

Dzieci

Jerzy
Aleksander
Józef

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Księstwo Warszawskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Komandor Honoru i Dewocji (ius patronatus) – Zakon Maltański (SMOM)

Ignacy Sobolewski (ur. 1770, zm. 8 października 1846 w Quarto kolo Genui) – polski hrabia[1], polityk, wolnomularz, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej przy Radzie Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku[2], radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812 roku[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1791 sekretarz poselstwa polskiego w Paryżu. Członek Izby Najwyższej Wojennej i Administracji Publicznej w 1806 roku[4]. W latach 1807–1811 sekretarz Rady Stanu Księstwa Warszawskiego, a od 24 listopada 1811 do maja 1813 r. minister policji. W 1812 roku jako członek Towarzystwa Królewskiego Gospodarczo-Rolniczego przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[5]. W Królestwie Polskim minister-sekretarz stanu (1815–1824), minister sprawiedliwości (1825–1830).

Był komandorem maltańskim odznaczonym Orderu Świętego Stanisława i Orderem Orła Białego (oba w 1812), a także rosyjskim Orderem św. Aleksandra Newskiego z brylantami[6][7][8].

Był Wielkim Jałmużnikiem Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w latach 1811–1812[9]. Członek loży wolnomularskiej Bouclier du Nord w 1818 roku[10]. Tytuł hrabiowski otrzymał od dworu rosyjskiego w 1824. W 1830 wyjechał na kurację i nie było go w kraju podczas powstania listopadowego. Po upadku powstania powrócił do Warszawy, ale wkrótce znów wyjechał za granicę i osiadł we Włoszech[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Przewodnik heraldyczny. Monografie kilkudziesięciu znakomitszych rodzin..., s. 215
  2. ↑ Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 23.
  3. ↑ Kalendarzyk Polityczny Piiarski Na Rok Przestępny 1812, Warszawa 1812, s. 77.
  4. ↑ Barbara Grochulska, Księstwo Warszawskie, Warszawa 1966, s. 52.
  5. ↑ Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 20, s. 185.
  6. ↑ a b Ewa Danowska Sobolewski Ignacy h. Ślepowron (1770–1846) w Polski Słownik Biograficzny tom XXXIX wyd. 1999–2000
  7. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 282
  8. ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 217
  9. ↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 306
  10. ↑ Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrainy. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 5. Rkps 5707/I. Żegota Pauli: Materiały do historii wolnomularstwa polskiego, k. 17.
Rząd Stanisława Kostki Potockiego
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie

Rada Ministrów Księstwa Warszawskiego
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ignacy_Sobolewski&oldid=72141083”