Ziemia polska w pieśni/Z przełęczy »Mechy«

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki

Z PRZEŁĘCZY »MECHY«.

Dwa meteory blasku spadły w ciemność mgławic
I zawisły w przestrzeni olbrzymie i złote,
Rzucając promienistą dokoła pozłotę
I ponsowo-płomienne kaskady błyskawic.

Pod niemi, z między szarych, granitowych ławic,
Wulkan, zda się, podziemną rozsadziwszy grotę,
Roztrysnął huragany ognia w mgieł ciemnotę,
Jak granat pośród wichru płomiennych trzaskawic.

Zwolna wszystkie się światła zlały w jedno słońce
Olbrzymie i jaskrawe na mgieł ciemnem morzu,
Coraz niżej w dolinę śródskalną płynące —

Aż upadło w kamienne gdzieś złomy daleko,
I po szerokiem, krętem, górskiej wody łożu
Płynie ogromną, złoto-purpurową rzeką.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimierz Przerwa-Tetmajer.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Ziemia_polska_w_pieśni/Z_przełęczy_»Mechy«&oldid=469657”