Z oczu mi weź urodę swą, weź czar młodości...

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Pierre de Ronsard
Tytuł	Z oczu mi weź urodę swą, weź czar młodości...
Pochodzenie	Szesnaście sonetów miłosnych: do Kassandry, do Maryi, do Heleny
Wydawca	Spółka Nakładowa „Fala”
Data wyd.	1922
Druk	Drukarnia Związkowa w Krakowie
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Jan Mieczysławski
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

XII.

Z oczu mi weź urodę swą, weź czar młodości,
Weź te dary najrzadsze, jakieć nieba dały,
Weź ten światły swój dowcip, oczu blask wspaniały,
Ten chód, tę mowę — godne znamiona boskości;

Nie będę więcej nużył twojej cierpliwości,
Natrętny, jako czynię: krasy twe zdziałały,
Że gdy je widzę, tracę zmysły, oszalały,
A rozpacz duszy mojej przydaje śmiałości.

Przeto, jeśli niekiedy dotknę twojej dłoni,
Proszę, niech ogień gniewu twarzy twej nie płoni:
Nie swój jestem, mój rozum hamulca nie słucha,

Tak szaleństwo mną władnie całym w onej dobie;
Ale też nie bądź dla mnie wzgardliwego ducha,
I dobra, błędy moje przebacz sama sobie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Pierre de Ronsard i tłumacza: Jan Mieczysławski.