Złemu nie czyń dobrze (Biernat z Lublina, 1910)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Złemu nie czyń dobrze
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

63. Złemu nie czyń dobrze.

Wilk niekiedy barzo stękał,
Iż kość w gardle zawiązłą miał:
Nie wiedzial, co sobie radzić,
Ledwie mógł słowo przemówić.
O lekarzu sie pracował,        5

Wielkie myto obiecował,
Ktoby sie chciał tego podjąć,
Wilkowi kość z gardła wyjąć.
Owaciem sie żóraw obrał,
Nosem z gardla kość mu wyrwał,        10
A kiedy go tak uzdrowił,
O zapłatę z wilkiem mówił,
Wilk sie z jego żądania śmiał,
A swe zęby ukazował,
Rzekąc: „Aza masz w tym mało,        15
„Żeś wyjął kark z gardła cało“?
Nie czyń złemu nic dobrego,
Boć nie będzie wdzięczen tego,
Bo źli w tym kochanie mają
Gdy złe za dobre wracają.        20









Rimicius: D (180) De lupo et grue. [H 276b Λύϰος ϰαὶ γέρανος]. Phnedrus I, 8 Lupus et gruis. St (88) De lupo et grue. C (212) Wlk a ržeřáb. — FE (3) O wilku i o żórawiu. — Błażewski 55 Z uszyma do domu. Wilk i żóraw. — Potocki, Ogród III, 56 Wet za wet (Lis i bocian). — Minasowicz (9) Złych bronić, złym pomagać rzecz jesi niebezpieczna. — Tenże (119) Wilk i żóraw. — BWF (25) Wilk i żóraw. — EW 46 Wilk i żóraw. Jakubowski 51 Wilk i bocian (L Ill, 9 Le loup et la cieogne).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.