Wstąp bracie między strzelce (1916)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Wstąp bracie między strzelce |
| Pochodzenie | Żołnierskie piosenki obozowe |
| Redaktor | Adam Zagórski |
| Wydawca | Drukarnia Polska |
| Data wyd. | 1916 |
| Miejsce wyd. | Piotrków |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały śpiewnik |
| Indeks stron | |
Wstąp bracie między strzelce,
Gdy chcesz sią sławą skryć, (bis)
Kompania godna wielce,
Umierać z nią i żyć.
Bo w strzeleckiem gronie
Służba to nie żart — o nie.
Bo w strzeleckiem gronie
Służba to nie żart!
Dandysem był w Krakowie,
Podbijał serca w mig.
Poleżał w mokrym rowie,
I cały szyk, gdzieś znikł.
Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Człek mądry był, jak rabin,
Na szczyt się wiedzy piął;
Do ręki wziął karabin,
A mądrość djabeł wziął.
Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Kiedy cię serce boli,
Lub duszę kryje mrok,
Zbędziesz się „melankoli“
Ćwiczebny robiąc krok.
Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Każdy porządny strzelec
W bój idzie jak na bal,
Zatańczy Moch wisielec,
Gdy padnie rozkaz „Pal“!
Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
By wynieść z pól zwycięstwo,
Trza naprzód rwać jak chart.
Trzeba mieć w duszy męstwo,
Na ustach śmiech i żart.
Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
Wieje naprzód — z pieśnią — zuchu!
A smutki jechał sęk,
Ma człek gnić z dziurą w brzuchu
Lepiejby z śmiechu pękł.
Bo w strzeleckiem gronie i t. d.
