Wokluza

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marya Konopnicka
Tytuł	Wokluza
Pochodzenie	Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom V cykl Sonety prowansalskie
Wydawca	Nakład Gebethnera i Wolfa
Data wyd.	1915
Miejsce wyd.	Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron

›››

[149]V. WOKLUZA^[1].

Gdzie czas, gdzie lata, gdzie są te godziny,
Gdy zasłuchany w serca swego bicie,
Mógł pieśniarz tonąć w miłosnym zachwycie
I śpiewać takie zamknięte doliny!

Nie puszczać myśli w posępne gościny
Orłów, co kładą gniazd wianki na szczycie,
I zawrzeć świat swój w słonecznym błękicie,
Po brzeg strumienia, po mgły rąbek siny!

Dziś dla pieśniarza niema już ustroni;
Wicher go czasów i jęk czasów goni,
Rozsadza wrota, wykute w granicie...

Na jedną ledwo chwilę go ugości,
Jasna i cicha »Val chiusa« miłości,
A już go pędzi krzyk... To woła życie!

1. Wokluza (Vaucluse z łac. Vallis clausa, po włosku Val chiusa) — mała wioska w dolinie tejże nazwy niedaleko Awinionu, uświetniona i wsławiona pobytem poety włoskiego Petrarki, który tu na zaproszenie kardynała Cabassole bawił w l. 1337-1357.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.