Wodospad Terul

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor George Gordon Byron
Tytuł Wodospad Terul
Podtytuł Z «Wędrówek Childe Harolda»
Pochodzenie Poeci angielscy
Wydawca Księgarnia H. Antenberga
Data wyd. 1907
Druk W. L. Anczyc i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Jan Kasprowicz
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
WODOSPAD TERNI.
(Z «Wędrówek Childe Harolda»).
 

Ryk wód! To, na dół z skalnych lecąc złomów,
Welino czeluść wrzącą falą ryje!
Spad wód! Śród huku, ze szybkością gromów
Piana gdzieś w bezdniach o granity bije!
Żar wód! To piekło, które syczy, wyje
I wre w torturach bez końca! Agonji
Pot — ten Flegeton płomienisty — myje
Czarniawe skały, co wokół tej toni
Usiadły z bezlitośną groźbą na swej skroni —,

Strzela ku chmurom, potem znowu ścieka
Smugami deszczu, rzuciwszy obłoki:

Ta bezustannych mgławic dżdżysta rzeka
Jest wiecznym kwietniem w tej bezdni, opoki
Zdobiącym w szmaragd... Jak ten żleb głęboki!
Z grani na granie, urągając zwłoce,
Olbrzymi żywioł szalonymi skoki
Rwie się i głazy naokół druzgoce,
Strąca je w przepaść, aż fal straszne moce

Wyżłobią sobie drogę: ten słup wody
Podobien raczej do morza-dzieciny,
Co z gór wnętrzności wyszło, gdy porody
Świat nowy spełniał, by jednej godziny
Być ojcem rzek tych, co krają doliny,
Wijąc się wężem i szumiąc! Za siebie
Spojrz!... Tam! snać wieczność rzuca swe dziedziny
I wszystko wokół w swem łożysku grzebie
I wzrok ci każe topić w groźnych czarów niebie —

To katarakta, piękna przeraźliwie!
Lecz nad brzegami ranne błysły zorze! —
Zasiadła Iris w wód piekielnych spływie —
Nadzieja siada tak na śmierci łoże —,
Nic jej kolorów zniweczyć nie może!
Choć wściekła woda wszystko wokół bierze,
Ona niezmienna, strojna w blaski hoże:
Śród walk żywiołu jej oblicze świeże
Podobne do miłości, co szaleństwa strzeże..





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: George Gordon Byron i tłumacza: Jan Kasprowicz.