Przejdź do zawartości

Warszawianka (Oto dziś dzień krwi i chwały...)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Casimir Delavigne
Tytuł Warszawianka
Pochodzenie Śpiewnik Robotniczy PPS
Wydawca Wydawnictwo P. P. S.
Data wyd. 1920
Miejsce wyd. Toruń
Tłumacz Franciszek Mirandola
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Warszawianka.

Oto dziś dzień krwi i chwały,
Oby dniem wskrzeszenia był,
Serca ludu rozgorzały,
Olbrzym swych próbuje sił.
Dotąd w pracy pochylony
Snuł żywota szarą nić,
Teraz w cztery świata strony
Woła: Jestem i chcę być!
Już rzucone losów kości,
Odrodzona Polsko żyj!
O zwycięstwie — o wolności
Pieśni nasza wrogom grzmij!


Dalej, dalej w bój zacięty,
Uledz musi dziki wróg,
Zapal niech nas niesie święty,
Złamiem zastęp carskich sług!
Wolność — oto nam zapłata
Życiem nam — przemocy grób.
Odnowimy lice świata
I z wolnością weźmiem ślub.
Już rzucone losów kości,
Odrodzona Polsko żyj!
O zwycięstwie, o wolności,
Pieśni nasza, wrogom grzmij!

Na obronę wielkiej sprawy
Idzie, w własnej brodząc krwi,
Lud roboczy, lud Warszawy,
Nad nim sztandar krwawy lśni.
Płyną tłumy w wartkim pędzie,
Krwi za przyszłość spełnić kruż.
Kto przeżyje, wolnym będzie,
Kto umiera — wolny już!
Dziś rzucone losów kości,
Odrodzona Polsko żyj!
O zwycięstwie, o wolności,
Pieśni nasza, wrogom grzmij!

F. Mirandola.



Zobacz też

[edytuj]


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Casimir Delavigne i tłumacza: Franciszek Mirandola.