Węgierska pieśń junacza

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Sándor Petőfi
Tytuł	Węgierska pieśń junacza
Pochodzenie	Przekłady ; z poetów obcych
Wydawca	„Gazeta Polska”
Data wyd.	1899
Druk	J. Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Antoni Lange
Tytuł orygin.	Véres napokról álmodom...
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Węgierska pieśń junacza.

Veres napokról almodom!

Mój duch śni wciąż o krwawych dniach,
Gdy stary świat zapadnie w zgliszcza,
A na tych gruzach nowy gmach
I staną nowych dni bożyszcza.

Niech zabrzmią już, niech zabrzmią już
Bojowych trąb rozgłośne tony!
Wojennych burz, wojennych burz —
Pożąda duch mój walk spragniony!

Z radością skoczyłbym na grzbiet,
Na grzbiet bystrego mego konia —
W szeregu mężnych byłbym szedł,
Jak wicher przez skrwawione błonia.

Gdyby pierś moją trafił strzał,
Znajdzie się ktoś, co ją przytuli;
Znajdzie się ktoś, co będzie miał
Całunków balsam przeciw kuli.

W kajdany wraże gdybym wpadł,
Odwiedzi ktoś mej celi ciemnie;
Ponurych snów mych czarny świat
Rozproszy jego wzrok tajemnie.

A gdybym zmarł, a gdybym zmarł —
Pod mieczem kata czy śród bitwy,
Znajdzie się ktoś, co wnet by starł
Krew bladych zwłok mych — łzą modlitwy!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Sándor Petőfi i tłumacza: Antoni Lange.