Vilote veneziane

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	anonimowy
Tytuł	Vilote veneziane
Pochodzenie	Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866-1891),; cykl Typy ludowe poezji romańskiej
Wydawca	G. Gebethner i Spółka, Br. Rymowicz
Data wyd.	1893
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków – Petersburg
Tłumacz	Edward Porębowicz
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cała część I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

9.

VILOTE VENEZIANE.

(Angelo-Dalmadico. Venezia, 1857. I, 15, II, 21).

— I cóż to szkodzi, że nie jestem ładna?
Mój ukochany, który jest malarzem,
Zrobi mię piękną, jako z gwiazdek żadna
I cóż to szkodzi, że nie jestem ładna?

O marynarzu, co mkniesz przez wód szlaki,
Czy nie widziałeś mej lubej dziewczyny?
— „Widziałem ci ją tam na dnie głębiny:
Leżała w bieli i jadły ją raki“.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: anonimowy i tłumacza: Edward Porębowicz.