Oto mądrości nieomylna ścieżka:
Mędrzec buduje świat, lecz w nim nie mieszka.
On jest jak drzewo z owocem w ogrodzie:
Tworzy i służy chciwej żeru trzodzie:
Mędrca zadaniem twór jest — myśl przeczysta:
Z duszy ją wysnuł, a świat z niej korzysta.
Mędrzec to słońce — szafarz tego żaru,
Którym się karmi wieczny chłód obszaru.
Stworzyciel się nad wynalazkiem głowi,
Aż znalazł... Inny zyskiem się obłowi.
Ale w tym innym nie upatruj wroga.
Myśli twej cenność — oto twoja droga.
Bądź morza głębią, z której ludzkie plemię
Wyławia perły i dźwiga w djademie.
• PDF 
• MOBI 
