Słownik etymologiczny języka polskiego/bandoch
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
bandoch, bandos, ‘robotnik sezonowy, na żniwa’, od bandy, z czem w związku niem. binden, Bande, lit. bendras, ‘spólnik’, ind. bandhu, ‘spółka, ród’, grec. pentheros, ‘teść’, ind. badhnāti i bandhāti, awest. bandaiti, ‘wiąże’.
