Symfonie anielskie/Symfonia piętnasta

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Żabczyc
Tytuł Symfonia piętnasta
Pochodzenie Symfonie anielskie
Wydawca Krakowska Akademia Umiejętności
Data wyd. 1913
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


Symfonia piętnasta.

Szczęśliwe czasy
We złe niewczasy
Teraz nastąpiły:
Człowieku stradnemu,

Zaginionemu

Przyniósł Bóg wiek miły.

Ewa zgrzeszyła,
Raj utraciła
Przez węża zdradnego,

Jabłkiem Adama
10 

Przywiodła sama
Do grzechu sprosnego.

Ale Bóg temu
Występku złemu

Zabiegł z swej mądrości,
15 

Zesłał nam Syna
I Hospodyna
Z górnej wysokości.

Tego spłodziła

I porodziła
20 

Panna a bez zmazy,
Światu Go dała,
Która nie znała
W czystości urazy.

A wąż przeklęty,
25 

Łańcuchem spięty
Z dekretu górnego,
Znacznie szwankuje,
Wiecznie kosztuje

Ognia piekielnego.
30 


Krzyczą anieli,
I my weseli

Bądźmy dziś na ziemi;
Ty gospodarzu,

Baczny szafarzu
35 

Dopomóż nam z niemi.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Żabczyc.