Strona:Zdrada Wincentego z Szamotuł 28.jpg

znania psychologię zbiorową mas, łatwiejszą, przynajmniej pozornie, psychologią pojedynczego człowieka. Unikać tego należy, choć przy takiem pojęciu historya zazwyczaj traci na uroku. Niepewność bywa w nauce konieczną i częstokroć bywa lepszą, niż pewność. Jeśli rzecz jakaś jest bardzo śmiało postawiona, a mniej przezornie udowodniona, bywa ona zwykle przybrana w szaty wyobraźni — świetne, ale zwodnicze.

Sprostowania i uzupełnienia do Nr. IV Studyów nad XIV w.

(Walka o Poznań 1306 — 1312).

str.	1	wiersz	4	od	góry	zam. kropki przecinek.
„	8	„	11	„	„	po „i“ dodać „w samych początkach“.
„	9	„	4	„	dołu	„   „jeszcze“ dodać „prócz, owych dwóch grodów całą“.
„	12	„	3	„	„	„   „był“ dodać „wszakże“.
„	13	„	9	„	zam.	„brata Tylona“ dodać „a brat Tylona“.
„	13	przypisek Nr. 4. Dokument z 1288 roku (nr. 633) wylicza między rajcami i ławnikami poznańskimi Ludwika Przybysławowego i Tylona Przybysławowego; dokument zaś z r. 1302 (nr. 855) wymienia między rajcami Ludwika syna Przemysława (Lodovicus Premislai). Że w dokumencie z r. 1288 zaszła pomyłka i że winno być nie Lodovicus Pribislai i Thylo Pribislai, lecz Promislai — nie ulega dla mnie wątpliwości. Imiona Przybysław i Przemysław mieszały się często pod piórem niemieckich notaryuszy (zob. str. 20 przyp. 1). Prócz tego przemawia za mojem przypuszczeniem jeszcze ważniejszy wzgląd: Oto wiemy bezpośrednio, że Ludwik, syn Przemysława, należy do rodu pierwszego poznańskiego wójta, dowód, który za tem przemawia, przemawia również za hipotezą, że w dokumencie z 1288 r. zamiast Thylo i Lodoicus Pribislai winno być Premislai. Skoro ów Tylo został wójtem poznańskim nie potrzebował się już odróżniać od dwóch innych Tylonów, mieszczan poznańskich, (nr. 633) i zaprzestał używać imienia patronymicznego. Trudno też bardzo przypuścić, że równocześnie było dwóch Ludwików między miemieckiem mieszczaństwem w Poznaniu, których ojcowie mieli słowiańskie imiona: jeden Przemysława a drugi Przybysława. Za Przemysławem i to przemawia również, że imię owo jest dziedzicznem w rodzinie wójta Tomasza; nosi je i ojciec Ludwika i sam wójt Przemko.