pośredniej wskazówki. Nie wiele też nas objaśniają fakty, które zaszły w 1313 roku w krajach ościennych. W 1313 roku roczniki nasze zapisują tylko śmierć Bolesława księcia opolskiego[1], ale to nie był fakt zbyt doniosły! Donioślejszą natomiast mogła być śmierć drugiego Bolesława, a mianowicie mazowieckiego, która na wiosnę tegoż roku przypadła[2]. Bolesław Mazowiecki był z Łokietkiem w dobrych stosunkach[3]. O początkach panowania jego trzech synów nie wiele wiemy. Byli oni w dobrych stosunkach z Zakonem, ale to nie przeszkadzało, że mogli być i w dobrych stosunkach, przynajmniej na razie, z Łokietkiem[4]. Sam zaś najgorszy i najpotężniejszy wróg księcia polskiego Zakon krzyżowy, wojował w ciągu 1313 roku z Litwą — i to mniej pomyślnie. Przedsiębrał on w tym roku wczesną wiosną i w lecie dwie wyprawy na pogan — obie nieudałe[5] Na Śląsku wreszcie w dzielnicy głogowskiej nic się ważnego nie dzieje, tak samo i na Rusi halickiej, której książę Jerzy był z Krzyżakami w dobrych bardzo stosunkach. Oto wszystko, co się w krótkich słowach da powiedzieć o krajach ościennych, które wpływ na postępowanie Łokietka wywierać mogły — ale czy wywierały? Znowu na pewno nie da się nic o tem powiedzieć.
Oczywiście każdy wobec zupełnego braku źródeł może bardzo łatwo snuć najrozmaitsze przypuszczenia i to w różnych kierunkach. Wszystkie te kombinacye muszą jednak pozostać tylko kombinacyami. Można przyjąć np., że w Wielkopolsce sprawował rządy wojewoda i inni ziemscy dostojnicy, ale można również przypuścić, że Łokietek był w ciągu tego roku w Wielkopolsce a w takim razie jego bytność
- ↑ Regesten zurschl. Geschichte. T. IV, nr. 3355, str 244, dnia 14 maja.
- ↑ Balzer. Genealogia Piastów.
- ↑ Kodeks dypl. miasta Krakowa I. nr. 5. r. 1310—1313. Bolesław uwalnia od cła mieszczan krakowskich: placere cupientes dilectissimo fratri nostro Wladislao dei gracia inclito duci Cracoviensi.
- ↑ Szczególniej w blizkich i dobrych stosunkach z Zakonem był biskup płocki Jan z rodu wielkopolskiego Nałęczów. Ciekawy list W. mistrza Karola z Trewiru do niego pisany ogłosił dyr. Kętrzyński. W „Trzydziestu dokumentach katedry płockiej“. Lwów 1888, nr. 26. W. mistrz donosi o swej wyprawie na pogańskich Litwinów. Pisze też w sprawie Dobrogosta, stryja biskupa Jana, który zdaje się chciał się osiedlić w ziemiach Zakonu. Coby to był za Dobrogost? Trudno orzec z całą pewnością. Współcześnie w Wielkopolsce występuje aż trzech Dobrogostów Nałęczów.
- ↑ Voigt Geschichte Preussons. T. IV, str. 291.
czkę ogłosił dyr. Kętrzyński (O Rocznikach polskich str. 186), mówiąc o koronacyi Łokietka, pisze: in regem Cracovionsem et Polonie coronatur. A więc tak jak pisali Czesi! Podobnie i statuty Kazimierza W. odróżniają: Cracovienses et Poloni. Ale już w XIII w. i w ciągu XIV mówiono „gens Polonica“ ogólnie na oznaczenie wszystkich Polaków. Por. Kodeks D. Tyniecki, nr. 41, 1311 oraz KD. MP. nr. 557, 1312.
_14.jpg&oldid=1362964){kind=link}