Did his soul scan the „Vision of Peace?“
- Did the scene ocr his sim senses fall
Where prelates should weep his decease,
- And princes should bear up his pall?
Did that fading glance gather the bloom
- And the weary lute echo the hymu
Of the glory that mantled the tomb —
- the splendour no pencil may 'limn?
Ten thousand the banners they bore;
- Ten thousand the wreaths they bestowed;
And ten times ten thousand looked o'er
- The march to the silent abode.
There shone beauty, and balour, and truth
- Of the East, and the South, and the West,
But methinks the sweet strains of the youth
- Was the homage the bard would love best!
As they sang in the golden sun's blaze
- The chant he had thaught to the brave;
And where, after many dark days,
- His music did hallow his grave!
Nottingham. England. July 4. 1890.
Czy wzrok jego gasnący objął całą tę świetność,
- Czy lutnia jego strudzona zadzwoniła choć słabo w hymn
Tej chwały, która otula grób jego
- I której ludzkie nie opowiedzą głosy?
Dziesięć tysięcy chorągwi niesiono za nim,
- Dziesięć tysięcy wieńców złożono mu na grobie,
Dziesięć razy dziesięć tysięcy patrzało,
- Gdy pochód snuł się do cichego przybytku.
Świeci tam piękność, waleczność i prawda,
- Przybyła ze Wschodu, Zachodu, Południa —
Ale najmilszym, zda się, było mu hołdem,
- Kiedy w złotym blasku słońca śpiewała młodzież
Tę pieśń, której on uczył walecznych
- I która po wielu dniach boleści
Zabrzmiała nad jego grobem.
Nottingham. Anglia. 4 lipca 1890 r.
