Strona:Z martwej roztoki.djvu/054

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

WSZYSTKO MIJA...


Wszystko mija — przechodzi —
Oddala się — zacienia —
Na mgławej płynie łodzi
Ku morzu zapomnienia — —

Traci się radość zdarzeń
I ból się zwolna leczy —
Zostaje tylko, jak stygmat z oparzeń,
Smutek tych rzeczy...