Strona:Wybór poezyj pomniejszych Wiktora Hugo.djvu/78

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Nieprzyzywaj więcéj burzy
Sułtanko! na niskie kwiaty.
Skromnie szczęścia twego użyj,
Za każdą łzę niechciéj dłużej
Wywoływać nowéj straty.

O uciechach myśl bez szału,
Ciesz się tém co z łaski nieba
I z natury masz udziału...
Sułtanom sułtanek trzeba
Jak pereł do puginału.