Strona:Wybór poezyj- z dołączeniem kilku pism prozą oraz listów.djvu/507

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Niech tu już jakikolwiek obcy niedowiarek, bo go mój prawowierny naród nie ma, ani cierpi, mówi zuchwale, że niémasz Boga opatrznego. Dicat insipiens in corde suo, non est Deus. My sprawy ojczyzny naszéj, sprawy prawdziwie cudowne rozważając, za twoje dzieło, wieczna Opatrzności, uznajemy.
Na twój-to głos boski zmieszały się narody i nachylone są królestwa, Conturbatae sunt gentes et inclinata regna. Tyś, Boże, dał słyszéć, dał usłuchać i zakochać prawo zbawienne, choć od przodków naszych niesłyszane: Populus linguam, quam non noverat, audivit. Tyś wlał ducha zgody i jedności w pierwszego i drugiego składu prawodawców, aby jedni drugich przykładem gorliwości wspierając, jedni z drugiemi emulacyą dobra publicznego chodząc na wyścigi, potargali wszystkie więzy, potłumili zazdrość, zhańbili zdrady, wygnali nieufność i wszelkie pogróżki, jak w morzu bezdennym, pogrążyli. Flavit spiritus tuus et operuit eos mare.
Tyś naostatek przemówił głosem powszechności współbraci naszych i sprowadził tu ich ze wszystkich części kraju, ex omni tribu, gente et natione, na świadków woli narodu, aby wespół z nami wznosili serca i ręce do nieba, wielbiąc miłosierdzie twoje.
Wdzięczni za dobrodziejstwa twoje, boska Opatrzności, dopełniając przyrzeczone śluby, winniśmy sobie przypomnieć słowa przy poświęceniu kościoła Salomona w Piśmie świętym wyrzeczone: Rex autem et omnis populus immolabant victimas coram Deo. Czyńmy tu Bogu ofiarę nie z całopalenia i darów krwawych. Religia chrześcijańska odrzuca one. Religia chrześcijańska innych pragnie. Oddaliśmy już wspólnéj ojczyznie hojnie części majątków naszych, poświęciliśmy wolności publicznéj część wolności prywatnéj; oddaliśmy ludzkości jéj prawa, sprawiedliwości jéj szalę, właścicielom ich własność. Oddajmy i złóżmy tu Bogu na zakład domu jego serca nasze w jedności i miłości braterskiéj. Oczyśćmy one z uraz i nieufności wzajemnych, Confortamini et estote viri. Nie da się uginać, kto ufa Bogu, że ma dobrą sprawę, ani się zlęknie śmierci, kto wszystko łożył, aby za wolność umierał. Bierzmy się wszyscy statecznie do mężnych przedsięwzięciów obrony wiary, obrony i wsławienia téj ojczyzny, w któréj Bóg dał się nam urodzić i który będąc sprawcą szczęścia, chce być razem świadkiem wierności i męstwa dla siebie, dla prawa, dla króla i całego z nim narodu.
Twórco przedwieczny! w oczach twoich boskich tysiączne wieki są dniem jednym, a obręb cały czasów przeszłych i przyszłych jednego rzutu wzroku twojego celem. Tyś widział i masz przytomne lata, kiedy sługa twój Mieczysław zaszczepiając religią, kiedy sługa twój Jagiełło wprowadzając ją do narodu swego, budowali ku czci twojéj świątynie za dar oświecenia. Ty patrzysz z góry i na zakład