Ta strona została skorygowana.
Miałaś za rzecz najmilszą ludzką nędzę wspierać:
Tak życie kończyć, księżno, jest to nie umierać.
Tak-li twych wdzięcznych oczu światła zgasły obie!
Jakąż ci cześć oddamy, w jakim złożym grobie?
Miéj za świetne honory — cnoty rodowite;
A za grób — serca łzami ubogich poryte.
