Strona:Wybór nowel (Wazow) 045.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Nowe przesiedlenie

(SZKIC Z ŻYCIA SOFIJSKIEGO).


Przed dwoma laty przechadzając się po ulicach „Jucz-Bunar”[1] i spoglądając bez celu po biednych sklepikach i nędznych domkach, otoczonych spleśniałem błotem, spostrzegłem nad drzwiami jednego szynku napis „Karczma Nowe przesiedlenie”
Napis ten uderzył mnie nietyle swoją dziwacznością (w stolicy istnieją jeszcze więcej cudaczne i fantastyczne napisy), jak raczej smutkiem i melancholią, które wiały od niego. — Miałże on rzeczywiście jaki związek z życiem karczmarza, czy też był tylko krzykliwą reklamą prostaka? Nie wiem. Ale ten napis mnie uderzył — zdawało mi się, że musiał ukrywać jakąś bolesną historyę.

Wiktor Hugo znalazł na kamieniu w murze świątyni Nôtre Dame de Paris wyraz grecki „ananke” i na tym wyrazie fantazya jego stworzyła cały świat średnich wieków. — Nie wiem dlaczego, ale

  1. „Jucz-Bunar”, biedniejsza część miasta Sofii, wzniesiona przed dwunastu laty na miejscach błotnistych, gdzie się znajdują trzy źródła, co znaczy po turecku „Jucz-Bunar”, słynące z cudów. (Przyp. tłum.)