Strona:Wspomnienia z mego życia (Siemens, 1904).pdf/116

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

dyami t. zw. linii Indo-Europejskiej, przechodzącej przez Prusy, Rosyę i Persyę.
Rząd angielski próbował już w r. 1862 przeprowadzić linię telegraficzną przez morze Śródziemne, Azyę Mniejszą i Persyę do Indyi. Ale ta nigdy należycie nie funkcyonowała i ostatecznie przekonano się, że szybka i pewna korespondencya telegraficzna pomiędzy Anglią i Indyami osiągnięta być może tylko za pomocą linii specyalnej, zbudowanej i administrowanej samodzielnie, i przechodzącej przez Prusy, Rosyę i Persyę.
Dobrze projekt ten przestudyowawszy, przekonałem się o możliwości wykonania go; postaraliśmy się więc — Wilhelm i ja — o zezwolenie rządów angielskiego i pruskiego, i zabraliśmy się do dzieła. Największa trudność leżała w tem, aby rząd rosyjski pozyskać dla naszej sprawy, to znaczy uzyskać jego pozwolenie na zbudowanie i eksploatowanie w obrębie cesarstwa oddzielnej linii telegraficznej i to przez towarzystwo złożone z cudzoziemców.
Uzyskaliśmy to pozwolenie dopiero po długich układach, przy których głównie dopomogła nam ta okoliczność, że poprzednio wykonane roboty zdobyły nam już w Rosyi niepospolite uznanie i jako technikom i jako odpowiedzialnym przedsiębiorcom. Otrzymana koncesya przyznawała nam prawo przeprowadzenia i eksploatowania podwójnej linii: od granicy pruskiej na Kijów, Odessę, Kercz, ztamtąd wybrzeżem Kaukazu linii podmorskiej do Suchum-Kale i dalej na Tyflis do granicy perskiej. Prusy zobowiązały się, że przeprowadzą same podwójną linię od granicy polskiej na Berlin do Emden i oddadzą ją pod zarząd towarzystwa przez nas utworzonego. Persya dała nam koncesyę podobną jak Rosya do zbudowania lnii telegraficznej od granicy rosyjskiej do Teheranu. Ukończenie rozpoczętej już linii od Teheranu do Indyi wzięła na siebie Anglia.
Nadto otrzymaliśmy pozwolenie na przekazanie