czeski miał teraz Króla, a nadobna Libussa małżonka, oboie według żądzy serca swoiego. Przemysław był prawdziwym wzorem szczerego i dobrego męża, nigdy nie przeciwił się z żoną ani w domowém urządzeniu ani w rządach Państwa. Myśli ich i chęci, zgadzały się między sobą. Libussa była także nie z liczby maiących własną miłość kobiét: kochała i była we wszystkiém posłuszną swemu małżonkowi. Nasladowała we wszystkiém sławną palminę i panowała tak iak Zenobia nad swoim Odenatem za pomocą dusznych skłonności.
Szczęśliwa para żyła w niezmiennéy miłości według zwyczaiu owych czasów. Przemysław wkrótce się stał niezwalczonym królem swoiego czasu, a dwór czeski nayznakomitszym w całych Niemcach. Wkrótce zjechało się wielu rycerzów, dworzan, także i naród ze wszystkich stron państwa, dla tego też stolica stała się za ciasną dla mieszkańców. Libussa rozkazała założyć miasto na tém miéyscu, gdzie znaydą człowieka który w czasie południa naykorzystniéy czyni zębami. Wyszli nakoniec naznaczeni do tego ludzie, znayduią człowieka który w czasie oznaczoném przykładał starania, aby rozpiłować drzewo, a stąd wnosili, ze ten praco-
Strona:Wiland - Libussa.djvu/69
Ta strona została przepisana.
— 65 —
